ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ, ഒരു സിഖുകാരന് ധ്യാനിക്കാനുള്ള കർത്താവിൻ്റെ വചനം ലഭിക്കുന്നു, അവൻ്റെ അശ്രാന്തവും നിശ്ചയദാർഢ്യവുമായ പരിശ്രമത്താൽ അവനുമായി ഒന്നായിത്തീരുന്നു. അവൻ ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് സ്വയം മോചിതനായി ഭഗവാൻ്റെ മണ്ഡലത്തിൽ ഇണങ്ങി ജീവിക്കുന്നു.
അവൻ ലൗകിക ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് കണ്ണുകൾ അടച്ച് എല്ലാറ്റിലും തൻ്റെ സാന്നിധ്യം അനുഭവിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു.
ലൗകിക ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് അവൻ്റെ ചിന്തകളെ മുലകുടി മാറ്റി, അവൻ്റെ അജ്ഞതയുടെ വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്നു; അവൻ ലൗകിക സുഖങ്ങളുടെ എല്ലാ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നും വ്യതിചലിക്കുകയും സ്വർഗ്ഗീയ ഗാനങ്ങളും സംഗീതവും കേൾക്കുന്നതിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു.
ലൗകിക കാര്യങ്ങളെ ത്യജിച്ച്, ലൗകിക സുഖങ്ങളാൽ എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച്, അവൻ തൻ്റെ (ദസം ദുവാർ) ശരീരത്തിൻ്റെ സ്വർഗ്ഗവാതിലിൽ തുടർച്ചയായി ഒഴുകുന്ന അമൃതം ആഴത്തിൽ കുടിക്കുന്നു. (11)