കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 107

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਆਪਾ ਖੋਇ ਗੁਰਦਾਸੁ ਹੋਇ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਨ ਕਰਤ ਮੋਹ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।

sabad surat aapaa khoe guradaas hoe baal budh sudh na karat moh droh kee |

ഗുരുവിൻ്റെ ദിവ്യവചനം മനസ്സിൽ ലയിച്ച് ഗുരുവിൻ്റെ എളിയ അടിമയായി മാറുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ശിഷ്യനാകൂ. ഫലത്തിൽ ശിശുസമാനമായ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ഉടമയ്ക്ക്, അവൻ വഞ്ചനയിൽ നിന്നും വ്യാമോഹങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനാണ്.

ਸ੍ਰਵਨ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਮ ਤੁਲ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੋਚਨ ਧਿਆਨ ਲਿਵ ਕੰਚਨ ਅਉ ਲੋਹ ਕੀ ।

sravan usatat nindaa sam tul surat liv lochan dhiaan liv kanchan aau loh kee |

അവൻ്റെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതിനാൽ; പ്രശംസയോ തിരസ്കരണമോ അവനെ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ബാധിക്കും.

ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧ ਬਿਰਗੰਧ ਸਮਸਰਿ ਤਾ ਕੈ ਜਿਹਬਾ ਸਮਾਨਿ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨ ਬੋਹ ਕੀ ।

naasakaa sugandh biragandh samasar taa kai jihabaa samaan bikh amrit na boh kee |

പരിമളവും ദുർഗന്ധവും വിഷവും അമൃതവും അവനു തുല്യമാണ്, കാരണം അവൻ്റെ (ഭക്തൻ്റെ) ബോധം അവനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਕਰ ਚਰ ਕਰਮ ਅਕਰਮ ਅਪਥ ਪਥ ਕਿਰਤਿ ਬਿਰਤਿ ਸਮ ਉਕਤਿ ਨ ਦ੍ਰੋਹ ਕੀ ।੧੦੭।

kar char karam akaram apath path kirat birat sam ukat na droh kee |107|

നല്ലതോ ഉദാസീനമായതോ ആയ പ്രവൃത്തികളിൽ കൈകൾ ഉപയോഗിച്ചാലും അവൻ സ്ഥിരതയുള്ളതും ഏകതാനവുമായി തുടരുന്നു; അല്ലെങ്കിൽ അഭിനന്ദനത്തിന് യോഗ്യമല്ലാത്ത പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നു. അത്തരം ഒരു ഭക്തൻ ഒരിക്കലും വഞ്ചനയോ അസത്യമോ ദുഷ്പ്രവൃത്തികളോ ഉള്ള ഒരു വികാരവും ഉൾക്കൊള്ളുന്നില്ല. (107)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675