ലൗകികമായ ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്നും അതിൻ്റെ മൂന്ന് മായയിൽ നിന്നും വേർപെട്ട്, ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി നാലാമത്തെ അവസ്ഥ നേടുകയും ശരീരത്തിൻ്റെ എല്ലാ ആരാധനകളും ഉപേക്ഷിച്ച് ഭഗവാൻ്റെ സ്മരണയിൽ വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവൻ ലൗകിക വസ്തുക്കളുടെ അഭിരുചികളിൽ ആകൃഷ്ടനല്ല, ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ആനന്ദം ആസ്വദിക്കുന്നു; അവനെ എപ്പോഴും മനസ്സിൽ നിർത്തി ആകാശ സംഗീതവും
അവൻ യോഗയും നാഥന്മാരുടെ വഴികളും ത്യജിക്കുകയും അവരെ മറികടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; എല്ലാ ആത്മീയമായും, ആത്യന്തികമായി എത്തുമ്പോൾ, എല്ലാ സന്തോഷവും സമാധാനവും ആസ്വദിക്കുന്നു.
അവൻ്റെ ഉയർന്ന ആത്മീയ അവസ്ഥയും ദസം ദുവാറിൽ അവൻ്റെ ബോധപൂർവമായ അവബോധവും നിമിത്തം, അവൻ ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് ആനന്ദത്തിൻ്റെ അവസ്ഥയിൽ തുടരുന്നു. (31)