സത് ഗുരുവിൻ്റെ താമര പാദങ്ങളിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചാൽ, ഒരു ഭക്തൻ്റെ മനസ്സ് താമരപോലെ വിരിയുന്നു. ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ, അവൻ എല്ലാവരോടും എല്ലാവരോടും ഒരുപോലെ പെരുമാറുകയും പെരുമാറുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ ആരോടും വിദ്വേഷം പുലർത്തുന്നില്ല.
അത്തരം ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തി തൻ്റെ മനസ്സിനെ സ്വർഗീയ സംഗീതത്തിൽ ചേർത്തു സ്വർഗീയ സുഖം ആസ്വദിച്ചു, ദശാംദുവാറിൽ മനസ്സിനെ വിശ്രമിക്കുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ മതിമറന്ന അവൻ തൻ്റെ ശരീരത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരല്ല. എല്ലാവരേയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു അത്ഭുതകരമായ അവസ്ഥയാണിത്.
ഒരു ഗുരുശിഷ്യൻ്റെ ആത്മീയ ഉന്മാദാവസ്ഥയെ പ്രശംസിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. അത് ആലോചനയ്ക്ക് അതീതവും വിവരണാതീതവുമാണ്. (33)