सतगुरूंच्या कमळ चरणांचा आश्रय घेतल्याने भक्ताचे मन कमळाच्या फुलासारखे फुलते. खऱ्या गुरूच्या आशीर्वादाने तो सर्वांशी सारखाच वागतो आणि वागतो. त्याला कोणाचाही द्वेष नाही.
अशी गुरू-चैतन्यपूर्ण व्यक्ती अखंड आकाशीय संगीतात आपले मन जोडून स्वर्गीय आनंदाचा आनंद घेतात, आपले मन दशम दुआरमध्ये विसावतात.
भगवंताच्या प्रेमाने मोहित होऊन तो आता आपल्या देहाचे भान राहत नाही. सगळ्यांनाच आश्चर्यचकित करणारी ही अवस्था आहे.
गुरूच्या शिष्याच्या अध्यात्मिक दृष्ट्या आनंदी स्थितीची स्तुतीही करता येत नाही. ते चिंतनाच्या पलीकडचे आणि अवर्णनीयही आहे. (३३)