कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 527


ਜਉ ਗਰਬੈ ਬਹੁ ਬੂੰਦ ਚਿਤੰਤਰਿ ਸਨਮੁਖ ਸਿੰਧ ਸੋਭ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ।
जउ गरबै बहु बूंद चितंतरि सनमुख सिंध सोभ नही पावै ।

पाण्याच्या थेंबाला आपल्या महानतेचा आपल्या मनात अभिमान वाटला, तर ते विशाल सागरासमोर चांगले नाव किंवा प्रशंसा मिळवत नाही.

ਜਉ ਬਹੁ ਉਡੈ ਖਗਧਾਰ ਮਹਾਬਲ ਪੇਖ ਅਕਾਸ ਰਿਦੈ ਸੁਕਚਾਵੈ ।
जउ बहु उडै खगधार महाबल पेख अकास रिदै सुकचावै ।

जर एखादा पक्षी खूप प्रयत्न करून उंच उडत असेल, तर त्याला आकाशाचा अमर्याद विस्तार पाहून त्याच्या प्रयत्नांची लाज वाटेल.

ਜਿਉ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਿਲੋਕਤ ਗੂਲਰ ਜੰਤ ਉਡੰਤ ਲਜਾਵੈ ।
जिउ ब्रहमंड प्रचंड बिलोकत गूलर जंत उडंत लजावै ।

ज्याप्रमाणे एका प्रकारच्या अंजिराच्या झाडाचे फळ (कापूस फुलून आलेले कापसाचे बोंड) फळातून बाहेर पडल्यानंतर विश्वाचा प्रचंड खर्च पाहतो, त्याचप्रमाणे त्याला आपल्या क्षुद्र अस्तित्वाची लाज वाटते.

ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਹਮ ਕੀਏ ਤਿਹਾਰੇ ਜੀ ਤੋ ਪਹਿ ਬੋਲਨ ਕਿਉ ਬਨਿ ਆਵੈ ।੫੨੭।
तूं करता हम कीए तिहारे जी तो पहि बोलन किउ बनि आवै ।५२७।

त्याचप्रमाणे हे खरे गुरु, तुम्ही सर्व करणाऱ्यांचे प्रतिक आहात आणि आम्ही क्षुद्र सृष्टी आहोत. आम्ही तुमच्यासमोर कसे बोलू शकतो? (५२७)