कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 392


ਜੈਸੇ ਏਕ ਜਨਨੀ ਕੈ ਹੋਤ ਹੈ ਅਨੇਕ ਸੁਤ ਸਭ ਹੀ ਮੈ ਅਧਿਕ ਪਿਆਰੋ ਸੁਤ ਗੋਦ ਕੋ ।
जैसे एक जननी कै होत है अनेक सुत सभ ही मै अधिक पिआरो सुत गोद को ।

ज्याप्रमाणे आईला पुष्कळ मुलगे असतात पण तिच्या कुशीतला एक मुलगा तिला सर्वात प्रिय असतो;

ਸਿਆਨੇ ਸੁਤ ਬਨਜ ਬਿਉਹਾਰ ਕੇ ਬੀਚਾਰ ਬਿਖੈ ਗੋਦ ਮੈ ਅਚੇਤੁ ਹੇਤੁ ਸੰਪੈ ਨ ਸਹੋਦ ਕੋ ।
सिआने सुत बनज बिउहार के बीचार बिखै गोद मै अचेतु हेतु संपै न सहोद को ।

थोरली मुले त्यांच्या व्यावसायिक कार्यात मग्न असतात पण कुशीतला मुलगा संपत्ती, वस्तू आणि भाऊ-बहिणीच्या प्रेमाच्या सर्व मोहांपासून अनभिज्ञ असतो;

ਪਲਨਾ ਸੁਵਾਇ ਮਾਇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਕਾਜਿ ਲਾਗੈ ਜਾਇ ਸੁਨਿ ਸੁਤ ਰੁਦਨ ਪੈ ਪੀਆਵੈ ਮਨ ਮੋਦ ਕੋ ।
पलना सुवाइ माइ ग्रिहि काजि लागै जाइ सुनि सुत रुदन पै पीआवै मन मोद को ।

निरागस बाळाला पाळणाघरात सोडून आई घरातील इतर कामात भाग घेते पण बाळाचे रडणे ऐकून ती धावत येते आणि मुलाला खायला घालते.

ਆਪਾ ਖੋਇ ਜੋਈ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਸਰਨਿ ਗਹੇ ਰਹੇ ਨਿਰਦੋਖ ਮੋਖ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਕੋ ।੩੯੨।
आपा खोइ जोई गुर चरनि सरनि गहे रहे निरदोख मोख अनद बिनोद को ।३९२।

निष्पाप बालकाप्रमाणे, जो स्वत:ला गमावून खऱ्या गुरूंच्या पावन चरणांचा आश्रय घेतो, त्याला नाम-सिमरन-मंतराच्या अभिषेकाने सांसारिक दुर्गुणांपासून वाचवतो; आणि नाम सिमरनच्या आनंदाचा आस्वाद घेत तो सार्वती प्राप्त करतो