खऱ्या गुरूंशी एकरूप असलेल्या आणि त्यांच्या पावन चरणांच्या सतत संपर्कात असलेल्या गुरूंच्या शीखांचा गौरव आणि वैभव सांगण्यापलीकडे आहे. अशा शिखांना परमेश्वराच्या नावाचे अधिकाधिक चिंतन करण्यास प्रवृत्त केले जाते.
गुरूंच्या शीखांची दृष्टी ही खऱ्या गुरूंच्या विस्मयकारक स्वरूपात कायम असते. असे शीख सदैव नाम सिमरनच्या रंगात रंगलेले असतात की ते सतत सुपारी आणि नट चघळण्यासारखे वारंवार ध्यान करतात.
पाण्याप्रमाणे मासे भेटतात, खरे गुरूंचे दैवी वचन मनात वसले की ते भगवंताच्या नामात तल्लीन राहतात. त्या अमृतसमान नामाचे सतत ध्यान केल्याने ते स्वतःच अमृतसमान बनतात ज्याचा ते सतत आस्वाद घेत असतात.
हे धार्मिक शीख म्हणजे कौतुकाचे भांडार. लाखो लोक त्यांच्या स्तुतीसाठी तळमळतात आणि त्यांचा आश्रय घेतात. ते इतके देखणे आणि सुंदर आहेत की लाखो सुंदर रूपे त्यांच्यापुढे काहीच नाहीत. (१९४)