कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 634


ਜੈਸੇ ਕੇਲਾ ਬਸਤ ਬਬੂਰ ਕੈ ਨਿਕਟ ਤਾਂਹਿ ਸਾਲਤ ਹੈਂ ਸੂਰੈਂ ਆਪਾ ਸਕੈ ਨ ਬਚਾਇ ਜੀ ।
जैसे केला बसत बबूर कै निकट तांहि सालत हैं सूरैं आपा सकै न बचाइ जी ।

ज्याप्रमाणे समीप वाढणाऱ्या बाभळीच्या झाडाच्या काट्याने मैदानी झाडाची पाने फाडली जातात, त्याचप्रमाणे ते स्वतःचे नुकसान केल्याशिवाय काट्यांपासून मुक्त होऊ शकत नाही.

ਜੈਸੇ ਪਿੰਜਰੀ ਮੈ ਸੂਆ ਪੜਤ ਗਾਥਾ ਅਨੇਕ ਦਿਨਪ੍ਰਤਿ ਹੇਰਤਿ ਬਿਲਾਈ ਅੰਤਿ ਖਾਇ ਜੀ ।
जैसे पिंजरी मै सूआ पड़त गाथा अनेक दिनप्रति हेरति बिलाई अंति खाइ जी ।

ज्याप्रमाणे लहान पिंजऱ्यातला पोपट खूप काही शिकतो पण त्याला एक दिवस मांजर पकडून खाऊन टाकते.

ਜੈਸੇ ਜਲ ਅੰਤਰ ਮੁਦਤ ਮਨ ਹੋਤ ਮੀਨ ਮਾਸ ਲਪਟਾਇ ਲੇਤ ਬਨਛੀ ਲਗਾਇ ਜੀ ।
जैसे जल अंतर मुदत मन होत मीन मास लपटाइ लेत बनछी लगाइ जी ।

माशाला जसा पाण्यात राहून आनंद वाटतो पण एखादा एंगलर मजबूत धाग्याच्या टोकाला बांधलेले आमिष फेकतो आणि माशाला ते खाण्याचा मोह होतो. जेव्हा मासे आमिष चावतात तेव्हा ते हुक चावते तसेच एंलरला ते बाहेर काढणे सोयीस्कर बनवते.

ਬਿਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧ ਮਿਲਤ ਅਸਾਧ ਸੰਗਿ ਅੰਗ ਅੰਗ ਦੁਰਮਤਿ ਗਤਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇ ਜੀ ।੬੩੪।
बिन सतिगुर साध मिलत असाध संगि अंग अंग दुरमति गति प्रगटाइ जी ।६३४।

त्याचप्रमाणे, भगवंतासमान खऱ्या गुरूला भेटल्याशिवाय आणि आधारभूत लोकांचा सहवास न ठेवता, मनुष्याला मूलभूत ज्ञान प्राप्त होते जे त्याच्या मृत्यूच्या दूतांच्या हाती पडण्याचे कारण बनते. (६३४)