कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 304


ਅਗਮ ਅਪਾਰ ਦੇਵ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ਅਤਿ ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਨਿਗ੍ਰਹ ਨ ਪਾਈਐ ।
अगम अपार देव अलख अभेव अति अनिक जतन करि निग्रह न पाईऐ ।

अत्यंत दुर्गम, अनंत, प्रकाशमय आणि आकलनाच्या पलीकडे असलेल्या भगवंतापर्यंत सर्व उपलब्ध साधनांनी इंद्रियांवर नियंत्रण ठेवून पोहोचता येत नाही.

ਪਾਈਐ ਨ ਜਗ ਭੋਗ ਪਾਈਐ ਨ ਰਾਜ ਜੋਗ ਨਾਦ ਬਾਦ ਬੇਦ ਕੈ ਅਗਹੁ ਨ ਗਹਾਈਐ ।
पाईऐ न जग भोग पाईऐ न राज जोग नाद बाद बेद कै अगहु न गहाईऐ ।

याग, होम (अग्निदेवाला अर्पण), पवित्र पुरुषांसाठी मेजवानी आयोजित करून किंवा राजयोगाद्वारे देखील त्याची जाणीव होऊ शकत नाही. वाद्य वाजवून किंवा वेद पठण करून त्याच्यापर्यंत पोहोचता येत नाही.

ਤੀਰਥ ਪੁਰਬ ਦੇਵ ਦੇਵ ਸੇਵਕੈ ਨ ਪਾਈਐ ਕਰਮ ਧਰਮ ਬ੍ਰਤ ਨੇਮ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।
तीरथ पुरब देव देव सेवकै न पाईऐ करम धरम ब्रत नेम लिव लाईऐ ।

अशा देवांच्या देवापर्यंत तीर्थक्षेत्रांना भेटी देऊन, शुभ मानले जाणारे दिवस साजरे करून किंवा देवांची सेवा करूनही पोहोचता येत नाही. असंख्य प्रकारचे उपवास देखील त्याला जवळ आणू शकत नाहीत. चिंतनही व्यर्थ आहे.

ਨਿਹਫਲ ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੈ ਅਚਾਰ ਸਬੈ ਸਾਵਧਾਨ ਸਾਧਸੰਗ ਹੁਇ ਸਬਦ ਗਾਈਐ ।੩੦੪।
निहफल अनिक प्रकार कै अचार सबै सावधान साधसंग हुइ सबद गाईऐ ।३०४।

ईश्वरप्राप्तीच्या सर्व पद्धती उपयोगाच्या नाहीत. पवित्र पुरुषांच्या सहवासात त्याचे पैन गाऊन आणि एकाग्र व एकवचनी चित्ताने त्याचे चिंतन केल्यानेच त्याचा साक्षात्कार होऊ शकतो. (३०४)