कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 502

ਜੈਸੇ ਜਲ ਮਧਿ ਮੀਨ ਮਹਿਮਾ ਨ ਜਾਨੈ ਪੁਨਿ ਜਲ ਬਿਨ ਤਲਫ ਤਲਫ ਮਰਿ ਜਾਤਿ ਹੈ ।

जैसे जल मधि मीन महिमा न जानै पुनि जल बिन तलफ तलफ मरि जाति है ।

ज्याप्रमाणे माशाला पाण्यात पोहताना त्याचे महत्त्व कळत नाही, पण पाण्यापासून वेगळे झाल्यावर तिला त्याचे महत्त्व कळते आणि ती एकाच्या आकांताने मरते.

ਜੈਸੇ ਬਨ ਬਸਤ ਮਹਾਤਮੈ ਨ ਜਾਨੈ ਪੁਨਿ ਪਰ ਬਸ ਭਏ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਅਕੁਲਾਤ ਹੈ ।

जैसे बन बसत महातमै न जानै पुनि पर बस भए खग म्रिग अकुलात है ।

जसं जंगलात राहणारे हरिण आणि पक्षी यांना त्याचं महत्त्व कळत नाही, पण शिकारी पकडून पिंजऱ्यात टाकल्यावर त्यांना त्याचं महत्त्व कळतं आणि ते जंगलात परत जाण्यासाठी रडतात.

ਜੈਸੇ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗਮ ਕੈ ਸੁਖਹਿ ਨ ਜਾਨੈ ਤ੍ਰਿਆ ਬਿਛੁਰਤ ਬਿਰਹ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕੈ ਬਿਲਲਾਤ ਹੈ ।

जैसे प्रिअ संगम कै सुखहि न जानै त्रिआ बिछुरत बिरह ब्रिथा कै बिललात है ।

ज्याप्रमाणे पत्नीला आपल्या पतीसोबत राहण्याचे महत्त्व पटत नाही, परंतु पतीपासून वेगळे झाल्यावर तिला जाणीव होते. त्याच्यापासून विभक्त होण्याच्या वेदनामुळे ती रडते आणि रडते.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਆਤਮਾ ਅਚੇਤ ਅੰਤਰ ਪਰਤ ਸਿਮਰਤ ਪਛੁਤਾਤ ਹੈ ।੫੦੨।

तैसे गुर चरन सरनि आतमा अचेत अंतर परत सिमरत पछुतात है ।५०२।

त्याचप्रमाणे खऱ्या गुरूंच्या आश्रयाने राहणारा साधक गुरूंच्या महात्म्यापासून गाफील राहतो. पण त्याच्यापासून वेगळे झाल्यावर पश्चात्ताप करतो आणि शोक करतो. (५०२)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675