कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 393

ਕਰਤ ਨ ਇਛਾ ਕਛੁ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰਤ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਲ ਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ਬਾਲਕ ਅਚੇਤ ਕਉ ।

करत न इछा कछु मित्र सत्रत न जानै बाल बुधि सुधि नाहि बालक अचेत कउ ।

त्याच्या बालसदृश बुद्धीमुळे आणि सर्व प्रकारच्या नकळत मूल हे निष्पाप असते, त्याला कशाचीही इच्छा नसते किंवा त्याला कोणाशीही शत्रुत्व किंवा मैत्री नसते;

ਅਸਨ ਬਸਨ ਲੀਏ ਮਾਤਾ ਪਾਛੈ ਲਾਗੀ ਡੋਲੈ ਬੋਲੈ ਮੁਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸੁਤ ਹੇਤ ਕਉ ।

असन बसन लीए माता पाछै लागी डोलै बोलै मुख अंम्रित बचन सुत हेत कउ ।

प्रेमाने त्याची आई अन्न व वस्त्र घेऊन त्याच्या मागे फिरत राहते आणि आपल्या मुलासाठी अमृतसारखे प्रेमळ शब्द उच्चारते;

ਬਾਲਕੈ ਅਸੀਸ ਦੈਨਹਾਰੀ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ਲਾਗੈ ਗਾਰਿ ਦੈਨਹਾਰੀ ਬਲਿਹਾਰੀ ਡਾਰੀ ਸੇਤ ਕਉ ।

बालकै असीस दैनहारी अति पिआरी लागै गारि दैनहारी बलिहारी डारी सेत कउ ।

आई तिच्या मित्रांवर प्रेम करते जे आपल्या मुलावर आशीर्वादाचा वर्षाव करत असतात परंतु जो त्याला शिवी देतो किंवा त्याच्यासाठी वाईट शब्द बोलतो तो तिच्या मनाची शांती नष्ट करतो आणि द्वैत निर्माण करतो.

ਤੈਸੇ ਗੁਰਸਿਖ ਸਮਦਰਸੀ ਅਨੰਦਮਈ ਜੈਸੋ ਜਗੁ ਮਾਨੈ ਤੈਸੋ ਲਾਗੈ ਫਲੁ ਖੇਤ ਕਉ ।੩੯੩।

तैसे गुरसिख समदरसी अनंदमई जैसो जगु मानै तैसो लागै फलु खेत कउ ।३९३।

निष्पाप मुलाप्रमाणे गुरूचा आज्ञाधारक शीख निःपक्षपातीपणा राखतो. तो सर्वांशी सारखाच वागतो आणि खऱ्या गुरूंनी दिलेल्या नाम रसाच्या आस्वादामुळे तो आनंदाच्या अवस्थेत राहतो. तो कोणत्याही मार्गाने ओळखला जातो आणि जगिक पी

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675