पतंगाप्रमाणे, गुरूचा आज्ञाधारक मनुष्य मनाच्या इतर सर्व एकाग्रता हानीचा प्रस्ताव मानतो आणि मग दिव्याचा प्रकाश (पतंगाने) पाहिल्याप्रमाणे त्याला खऱ्या गुरूंचे सुंदर दर्शन होते.
जसे हरिण चंदा हेराच्या रागाच्या बाजूने इतर सर्व ध्वनी टाकून देते, त्याचप्रमाणे गुरूंचा शिष्य गुरूची शिकवण आणि शब्द प्राप्त करून आणि सराव करून अप्रचलित संगीताचा आवाज ऐकतो.
काळ्या मधमाशीप्रमाणे, आपला गोंगाट सोडून, गुरूंच्या चरणकमलांच्या सुगंधात मग्न होऊन, तो नामाचे अद्भुत अमृत पान घेतो.
आणि अशा प्रकारे गुरूंचा एक भक्त शीख, आपल्या गुरूंचे दर्शन पाहून, गुरूंच्या शब्दांचा मधुर आवाज ऐकून आणि नाम अमृताचा आस्वाद घेत आनंदाच्या उच्च अवस्थेला पोहोचतो आणि विस्मयकारक आणि परम परमात्म्यामध्ये विलीन होतो. विचित्र देव.