कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 672

ਨਖ ਸਿਖ ਲਉ ਸਗਲ ਅੰਗ ਰੋਮ ਰੋਮ ਕਰਿ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਿਖਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਰ ਵਾਰੀਐ ।

नख सिख लउ सगल अंग रोम रोम करि काटि काटि सिखन के चरन पर वारीऐ ।

जर मी माझ्या शरीराचा प्रत्येक भाग नखेपासून डोक्याच्या वरपर्यंत केसांच्या आकारात कापला आणि गुरूंच्या शिखांच्या पवित्र चरणांवर अर्पण केला.

ਅਗਨਿ ਜਲਾਇ ਫੁਨਿ ਪੀਸਨ ਪੀਸਾਇ ਤਾਂਹਿ ਲੈ ਉਡੇ ਪਵਨ ਹੁਇ ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰੀਐ ।

अगनि जलाइ फुनि पीसन पीसाइ तांहि लै उडे पवन हुइ अनिक प्रकारीऐ ।

आणि मग हे कापलेले भाग आगीत जाळले जातात, गिरणीच्या दगडात मातीत राख होतात आणि ही राख वाऱ्याने सर्वत्र उडून जाते;

ਜਤ ਕਤ ਸਿਖ ਪਗ ਧਰੈ ਗੁਰ ਪੰਥ ਪ੍ਰਾਤ ਤਾਹੂ ਤਾਹੂ ਮਾਰਗ ਮੈ ਭਸਮ ਕੈ ਡਾਰੀਐ ।

जत कत सिख पग धरै गुर पंथ प्रात ताहू ताहू मारग मै भसम कै डारीऐ ।

माझ्या देहाची ही राख खऱ्या गुरूंच्या दाराकडे जाणाऱ्या मार्गांवर पसरवा, जी गुरुचे शिख अमृताच्या वेळी घेतात;

ਤਿਹ ਪਦ ਪਾਦਕ ਚਰਨ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਰਹੈ ਦਯਾ ਕੈ ਦਯਾਲ ਮੋਹਿ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੀਐ ।੬੭੨।

तिह पद पादक चरन लिव लागी रहै दया कै दयाल मोहि पतित उधारीऐ ।६७२।

जेणेकरून त्या मार्गावर चालणाऱ्या शीखांच्या चरणस्पर्शाने मला माझ्या परमेश्वराच्या स्मरणात तल्लीन राहावे. मग मी या गुरशिखांच्या पुढे प्रार्थना करू शकेन की मला - पाप्याला सांसारिक समुद्राच्या पलीकडे घेऊन जा. (६७२)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675