पोपट जसा एका झाडावरून दुसऱ्या झाडावर उडतो आणि त्यावर मिळणारी फळे खातो;
बंदिवासात, पोपट जी भाषा बोलतो जी तो ठेवतो त्या कंपनीकडून शिकतो;
पाण्याप्रमाणेच या रम्य मनाचा स्वभावही असाच आहे की, पाण्याप्रमाणे ते अतिशय चंचल आणि अस्थिर आहे कारण ते रंग मिसळते.
नीच माणसाला आणि पापी माणसाला त्याच्या मृत्यूशय्येवर मद्याची इच्छा असते, तर श्रेष्ठ व्यक्तीला या जगातून निघून जाण्याची वेळ आल्यावर थोर आणि संतांच्या सहवासाची इच्छा असते. (१५५)