ज्याप्रमाणे एक घोडी आपल्या मालकास त्याच्या कामात मदत करण्यासाठी घरातून बाहेर पडते आणि तिच्या पिल्लूची आठवण करून घरी परतते.
ज्याप्रमाणे झोपलेला माणूस स्वप्नात अनेक शहरे आणि देशांना भेट देतो, त्याच्या घशात बडबड करतो, परंतु झोपेतून बाहेर पडल्यानंतर तो आपले घरचे कर्तव्य लक्षपूर्वक पार पाडतो.
जसा कबुतर आपल्या जोडीदाराला सोडून आकाशात उडतो पण आपल्या जोडीदाराला पाहून तो तिच्याकडे एवढ्या वेगाने खाली येतो की पावसाचा एक थेंब आकाशातून पडतो.
त्याचप्रमाणे भगवंताचा भक्त या जगात आणि त्याच्या कुटुंबात राहतो, परंतु जेव्हा तो आपल्या प्रिय सत्संगींना पाहतो तेव्हा त्याचे मन, वचन आणि कर्म आनंदी होते. (परमेश्वर त्याला नामाद्वारे आशीर्वादित करतो त्या प्रेमळ अवस्थेत तो लीन होतो).