कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 184

ਘੋਸਲਾ ਮੈ ਅੰਡਾ ਤਜਿ ਉਡਤ ਅਕਾਸਚਾਰੀ ਸੰਧਿਆ ਸਮੈ ਅੰਡਾ ਹੋਤਿ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਆਵਈ ।

घोसला मै अंडा तजि उडत अकासचारी संधिआ समै अंडा होति चेति फिरि आवई ।

ज्याप्रमाणे एखादा पक्षी आपल्या घरट्यातून मोकळ्या आकाशात उडून जातो, आपली अंडी मागे टाकतो, परंतु अंड्यातील पक्ष्याच्या चिंतेने परत येतो,

ਤਿਰੀਆ ਤਿਆਗ ਸੁਤ ਜਾਤ ਬਨ ਖੰਡ ਬਿਖੈ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਸੁਖ ਪਾਵਈ ।

तिरीआ तिआग सुत जात बन खंड बिखै सुत की सुरति ग्रिह आइ सुख पावई ।

ज्याप्रमाणे एक कष्टकरी स्त्री आपल्या मुलाला बळजबरीने घरी सोडते आणि सरपण घेण्यासाठी जंगलात जाते, परंतु आपल्या मुलाची आठवण मनात साठवते आणि घरी परतल्यावर आराम मिळतो;

ਜੈਸੇ ਜਲ ਕੁੰਡ ਕਰਿ ਛਾਡੀਅਤ ਜਲਚਰੀ ਜਬ ਚਾਹੇ ਤਬ ਗਹਿ ਲੇਤ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ।

जैसे जल कुंड करि छाडीअत जलचरी जब चाहे तब गहि लेत मनि भावई ।

ज्याप्रमाणे पाण्याचा तलाव बनवला जातो आणि त्यात मासे सोडले जातात आणि एखाद्याच्या इच्छेनुसार पुन्हा पकडले जातात.

ਤੈਸੇ ਚਿਤ ਚੰਚਲ ਭ੍ਰਮਤ ਹੈ ਚਤੁਰ ਕੁੰਟ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥ ਬਿਹੰਗ ਠਹਰਾਵਈ ।੧੮੪।

तैसे चित चंचल भ्रमत है चतुर कुंट सतिगुर बोहिथ बिहंग ठहरावई ।१८४।

त्याचप्रमाणे माणसाचे रम्य मन चारही दिशांना भटकत असते. पण खऱ्या गुरूंनी दिलेल्या जहाजासारख्या नामामुळे भटके पक्ष्यासारखे मन स्वतःमध्ये येऊन विसावते. (१८४)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675