कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 594


ਜੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਭਾਵੈ ਤਾਹਿ ਸੋਵਤ ਜਗਾਵੈ ਜਾਇ ਜਾਗਤ ਬਿਹਾਵੈ ਜਾਇ ਤਾਹਿ ਨ ਬੁਲਾਵਈ ।
जोई प्रभु भावै ताहि सोवत जगावै जाइ जागत बिहावै जाइ ताहि न बुलावई ।

स्त्रीसदृश साधक जिला तो आवडतो, भगवान जाऊन तिला उठवतात. पण जो रात्र जागून काढतो, तो तिच्याशी जाऊन बोलत नाही.

ਜੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਭਾਵੈ ਤਾਹਿ ਮਾਨਨਿ ਮਨਾਵੈ ਧਾਇ ਸੇਵਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਨ ਭਾਵਈ ।
जोई प्रभु भावै ताहि माननि मनावै धाइ सेवक स्वरूप सेवा करत न भावई ।

साधक स्त्री जी त्याला आवडते, आणि ती गर्विष्ठ आणि गर्विष्ठ असली तरीही, तो तिला संतुष्ट करण्यासाठी आणि तिला जवळ आणण्यासाठी धावतो. दुसरीकडे, एखादी साधक स्त्री बाह्यतः सेवा करताना दिसते, तरीही ती त्याला आवडत नसावी.

ਜੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਭਾਵੈ ਤਾਹਿ ਰੀਝ ਕੈ ਰਿਝਾਵੈ ਆਪਾ ਕਾਛਿ ਕਾਛਿ ਆਵੈ ਤਾਹਿ ਪਗ ਨ ਲਗਾਵਈ ।
जोई प्रभु भावै ताहि रीझ कै रिझावै आपा काछि काछि आवै ताहि पग न लगावई ।

साधक स्त्री जिला भगवंत आवडतो आणि तिच्यावर कृपा करतो, तो तिला प्रसन्न करतो, पण जी स्वत:ला शोभते आणि अहंकाराने भरलेल्या मनाने त्याच्याकडे येते, त्याला तो त्याच्या चरणांना स्पर्शही करू देत नाही.

ਜੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਭਾਵੈ ਤਾਹਿ ਸਬੈ ਬਨ ਆਵੈ ਤਾ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ਨ ਕਹਤ ਬਨ ਆਵਈ ।੫੯੪।
जोई प्रभु भावै ताहि सबै बन आवै ता की महिमा अपार न कहत बन आवई ।५९४।

त्याला आवडणारी साधक स्त्री, सर्व प्रयत्न आणि श्रम फळ देतात. तिची भव्यता पलीकडे आणि व्यक्त करणे कठीण आहे. (५९४)