કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 672

ਨਖ ਸਿਖ ਲਉ ਸਗਲ ਅੰਗ ਰੋਮ ਰੋਮ ਕਰਿ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਿਖਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਰ ਵਾਰੀਐ ।

nakh sikh lau sagal ang rom rom kar kaatt kaatt sikhan ke charan par vaareeai |

જો હું મારા શરીરના નખથી લઈને માથાના ઉપરના ભાગ સુધીના દરેક ભાગને વાળના કદમાં કાપીને ગુરુના શીખોના પવિત્ર ચરણોમાં બલિદાન આપું.

ਅਗਨਿ ਜਲਾਇ ਫੁਨਿ ਪੀਸਨ ਪੀਸਾਇ ਤਾਂਹਿ ਲੈ ਉਡੇ ਪਵਨ ਹੁਇ ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰੀਐ ।

agan jalaae fun peesan peesaae taanhi lai udde pavan hue anik prakaareeai |

અને પછી આ કાપેલા ભાગોને આગમાં બાળી નાખવામાં આવે છે, મિલ-પથ્થરમાં જમીનમાં રાખ થઈ જાય છે અને આ રાખ પવનથી ઉડી જાય છે;

ਜਤ ਕਤ ਸਿਖ ਪਗ ਧਰੈ ਗੁਰ ਪੰਥ ਪ੍ਰਾਤ ਤਾਹੂ ਤਾਹੂ ਮਾਰਗ ਮੈ ਭਸਮ ਕੈ ਡਾਰੀਐ ।

jat kat sikh pag dharai gur panth praat taahoo taahoo maarag mai bhasam kai ddaareeai |

મારા શરીરની આ રાખ સાચા ગુરુના દરવાજા તરફ જતા માર્ગો પર ફેલાવો, જે ગુરુની શીખો અમૃતમય ઘડીએ લે છે;

ਤਿਹ ਪਦ ਪਾਦਕ ਚਰਨ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਰਹੈ ਦਯਾ ਕੈ ਦਯਾਲ ਮੋਹਿ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੀਐ ।੬੭੨।

tih pad paadak charan liv laagee rahai dayaa kai dayaal mohi patit udhaareeai |672|

જેથી એ માર્ગે ચાલતા શીખોના ચરણોનો સ્પર્શ મને મારા પ્રભુના સ્મરણમાં તલ્લીન રાખી શકે. પછી હું આ ગુરસિખો સમક્ષ પ્રાર્થના કરી શકું કે મને - પાપીને સંસારના મહાસાગરથી પાર લઈ જાય. (672)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675