કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 402


ਬਿਰਖੈ ਬਇਆਰ ਲਾਗੈ ਜੈਸੇ ਹਹਿਰਾਤਿ ਪਾਤਿ ਪੰਛੀ ਨ ਧੀਰਜ ਕਰਿ ਠਉਰ ਠਹਰਾਤ ਹੈ ।
birakhai beaar laagai jaise hahiraat paat panchhee na dheeraj kar tthaur tthaharaat hai |

જેમ ઝડપી પવનની અસરમાં ઝાડનાં પાંદડાં અને ડાળીઓ ધ્રૂજવા લાગે છે અને પક્ષીઓ પણ પોતાના માળાઓ પરથી વિશ્વાસ ગુમાવી બેસે છે;

ਸਰਵਰ ਘਾਮ ਲਾਗੈ ਬਾਰਜ ਬਿਲਖ ਮੁਖ ਪ੍ਰਾਨ ਅੰਤ ਹੰਤ ਜਲ ਜੰਤ ਅਕੁਲਾਤ ਹੈ ।
saravar ghaam laagai baaraj bilakh mukh praan ant hant jal jant akulaat hai |

જેમ કમળના ફૂલો સૂર્યના તીવ્ર તાપ હેઠળ ક્યાંય દૂર જતા હોય છે અને પાણીના જળચર જીવનનો અંત આવી રહ્યો હોય તેમ વ્યથિત થાય છે;

ਸਾਰਦੂਲ ਦੇਖੈ ਮ੍ਰਿਗਮਾਲ ਸੁਕਚਿਤ ਬਨ ਵਾਸ ਮੈ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਕਰਿ ਆਸ੍ਰਮ ਸੁਹਾਤ ਹੈ ।
saaradool dekhai mrigamaal sukachit ban vaas mai na traas kar aasram suhaat hai |

જેમ હરણોનું ટોળું જંગલમાં તેમના નાના છુપાયેલા સ્થળોએ આરામ અને સલામતી મેળવે છે જ્યારે તેઓ નજીકમાં સિંહને જુએ છે;

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਆਂਗ ਸ੍ਵਾਂਗਿ ਭਏ ਬੈ ਚਕਤਿ ਸਿਖ ਦੁਖਤਿ ਉਦਾਸ ਬਾਸ ਅਤਿ ਬਿਲਲਾਤ ਹੈ ।੪੦੨।
taise gur aang svaang bhe bai chakat sikh dukhat udaas baas at bilalaat hai |402|

એ જ રીતે, ગુરુના શીખો કૃત્રિમ માન્યતાના ચિહ્નો સાથે ચિહ્નિત બનાવટી ગુરુના શરીર/અંગોને જોઈને ગભરાઈ જાય છે, આશ્ચર્યચકિત થાય છે, દુઃખી થાય છે અને ઉદાસ થઈ જાય છે. ગુરુની સૌથી નજીકના શીખો પણ બેચેની અનુભવે છે. (402)