કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 245


ਲੋਚਨ ਸ੍ਰਵਨ ਮੁਖ ਨਾਸਕਾ ਹਸਤ ਪਗ ਚਿਹਨ ਅਨੇਕ ਮਨ ਮੇਕ ਜੈਸੇ ਜਾਨੀਐ ।
lochan sravan mukh naasakaa hasat pag chihan anek man mek jaise jaaneeai |

જેમ મન આંખ, કાન, મોં, નાક, હાથ, પગ વગેરે અને શરીરના અન્ય અંગો સાથે સંકળાયેલું છે; તે તેમની પાછળ ચાલક બળ છે:

ਅੰਗ ਅੰਗ ਪੁਸਟ ਤੁਸਟਮਾਨ ਹੋਤ ਜੈਸੇ ਏਕ ਮੁਖ ਸ੍ਵਾਦ ਰਸ ਅਰਪਤ ਮਾਨੀਐ ।
ang ang pusatt tusattamaan hot jaise ek mukh svaad ras arapat maaneeai |

જેમ સ્વાદિષ્ટ અને પૌષ્ટિક ખોરાક મોં દ્વારા ખાવામાં આવે છે જે શરીરના દરેક અંગને મજબૂત બનાવે છે, અને ખીલે છે;

ਮੂਲ ਏਕ ਸਾਖਾ ਪਰਮਾਖਾ ਜਲ ਜਿਉ ਅਨੇਕ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਬੇਕ ਜਾਵਦੇਕਿ ਉਰ ਆਨੀਐ ।
mool ek saakhaa paramaakhaa jal jiau anek braham bibek jaavadek ur aaneeai |

જેમ ઝાડના થડને પાણી આપવાથી તેની ઘણી મોટી કે નાની શાખાઓ સુધી પાણી પહોંચે છે. જ્યાં સુધી બ્રહ્માંડનો પ્રશ્ન ઊભો થાય છે, ત્યાં સુધી એક ભગવાનનો વિચાર મનમાં લાવવો જોઈએ જે સર્વવ્યાપી છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਪਨ ਦੇਖੀਆਤ ਆਪਾ ਆਪੁ ਆਤਮ ਅਵੇਸ ਪਰਮਾਤਮ ਗਿਆਨੀਐ ।੨੪੫।
guramukh darapan dekheeaat aapaa aap aatam aves paramaatam giaaneeai |245|

જેમ વ્યક્તિ પોતાની જાતને અરીસામાં જુએ છે, તેવી જ રીતે ગુરુનો આજ્ઞાકારી શિષ્ય પોતાનું મન પોતાનામાં કેન્દ્રિત કરે છે (ભગવાન-આત્માનો એક નાનો ભાગ) અને સર્વવ્યાપી પ્રભુને ઓળખે છે. (245)