કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 470

ਕੂਆ ਕੋ ਮੇਢਕੁ ਨਿਧਿ ਜਾਨੈ ਕਹਾ ਸਾਗਰ ਕੀ ਸ੍ਵਾਂਤ ਬੂੰਦ ਮਹਿਮਾ ਨ ਸੰਖ ਜੀਅ ਜਾਨਈ ।

kooaa ko medtak nidh jaanai kahaa saagar kee svaant boond mahimaa na sankh jeea jaanee |

જેમ કૂવામાં રહેતો દેડકો સમુદ્રની મહાનતા અને વ્યાપને જાણી શકતો નથી, તેમ જ હોલો શંખ છીપ પર પડતાં વરસાદી પાણીના એમ્બ્રોસિયલ ટીપાના મહત્વની કદર કરી શકતો નથી જે મોતી બની જાય છે.

ਦਿਨਕਰਿ ਜੋਤਿ ਕੋ ਉਦੋਤ ਕਹਾ ਜਾਨੈ ਉਲੂ ਸੇਂਬਲ ਸੈ ਕਹਾ ਖਾਇ ਸੂਹਾ ਹਿਤ ਠਾਨਈ ।

dinakar jot ko udot kahaa jaanai uloo senbal sai kahaa khaae soohaa hit tthaanee |

જેમ ઘુવડ સૂર્યના પ્રકાશને જાણી શકતો નથી અથવા પોપટ રેશમના કપાસના ઝાડના અસ્પષ્ટ ફળો ખાઈ શકતો નથી અને તે તેમને પ્રેમ કરી શકતો નથી.

ਬਾਇਸ ਨ ਜਾਨਤ ਮਰਾਲ ਮਾਲ ਸੰਗਤਿ ਕੋ ਮਰਕਟ ਮਾਨਕੁ ਹੀਰਾ ਨ ਪਹਿਚਾਨਈ ।

baaeis na jaanat maraal maal sangat ko marakatt maanak heeraa na pahichaanee |

જેમ કાગડો હંસના સંગનું મહત્વ જાણી શકતો નથી અને વાંદરો રત્નો અને હીરાની કિંમત જાણી શકતો નથી.

ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵਕ ਨ ਜਾਨੈ ਗੁਰਦੇਵ ਸੇਵ ਗੂੰਗੇ ਬਹਰੇ ਨ ਕਹਿ ਸੁਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਈ ।੪੭੦।

aan dev sevak na jaanai guradev sev goonge bahare na keh sun man maanee |470|

તેવી જ રીતે, અન્ય દેવોનો ઉપાસક સાચા ગુરુની સેવાનું મહત્વ સમજી શકતો નથી. તે એક બહેરા અને મૂંગા વ્યક્તિ જેવો છે 'જેનું મન સાચા ગુરુના ઉપદેશો માટે બિલકુલ ગ્રહણશીલ નથી અને તેથી તે તેમના પર કાર્ય કરી શકતું નથી. (470)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675