કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 247

ਪਾਂਚੋ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਚਕ੍ਰਖਟ ਭੇਦਿ ਚਕ੍ਰਵਹਿ ਕਹਾਏ ਉਲੁੰਘਿ ਤ੍ਰਿਬੇਨੀ ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਜਾਨੇ ਹੈ ।

paancho mundraa chakrakhatt bhed chakraveh kahaae ulungh tribenee trikuttee trikaal jaane hai |

નામ સિમરનની નિરંતર પ્રેક્ટિસ દ્વારા, ગુરુ-સભાન વ્યક્તિ પાંચ કાનની વીંટી અને યોગીના આધ્યાત્મિક વિમાનોના છ તબક્કાઓને છોડી દે છે અને તેને સમ્રાટ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. તે ત્રિબેણી અને ત્રિકુટીના તબક્કાઓ પાર કરે છે અને ત્યાંની ઘટનાઓથી વાકેફ થાય છે

ਨਵ ਘਰ ਜੀਤਿ ਨਿਜ ਆਸਨ ਸਿੰਘਾਸਨ ਮੈ ਨਗਰ ਅਗਮਪੁਰ ਜਾਇ ਠਹਰਾਨੇ ਹੈ ।

nav ghar jeet nij aasan singhaasan mai nagar agamapur jaae tthaharaane hai |

તમામ નવ ઇન્દ્રિય અંગોને નિયંત્રિત કરીને તે દસમા દ્વાર સુધી પહોંચે છે - સર્વોચ્ચ આધ્યાત્મિક ક્ષેત્રના સિંહાસન. જે જગ્યાએ પહોંચવું મુશ્કેલ છે, તે ત્યાં ખૂબ જ સગવડતાથી પહોંચી જાય છે.

ਆਨ ਸਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਾਨਸਰ ਨਿਹਚਲ ਹੰਸੁ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨ ਬਿਸਮਾਹਿ ਬਿਸਮਾਨੇ ਹੈ ।

aan sar tiaag maanasar nihachal hans param nidhaan bisamaeh bisamaane hai |

આવા ગુરુ-ચેતન હંસ જેવા શિષ્ય સ્વ-ઇચ્છાવાળા લોકોનો સંગ છોડી દે છે અને માનસરોવર તળાવ જેવા પવિત્ર વ્યક્તિઓના મંડળમાં રહે છે. તે ત્યાં ખજાનાની જેમ નામનો અભ્યાસ કરે છે અને અદ્ભુત અને આશ્ચર્યજનક આધ્યાત્મિક સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે.

ਉਨਮਨ ਮਗਨ ਗਗਨ ਅਨਹਦ ਧੁਨਿ ਬਾਜਤ ਨੀਸਾਨ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਬਿਸਰਾਨੇ ਹੈ ।੨੪੭।

aunaman magan gagan anahad dhun baajat neesaan giaan dhiaan bisaraane hai |247|

આમ તે સર્વોચ્ચ આધ્યાત્મિક અવસ્થામાં સમાઈ જાય છે. તે તેના દસમા દ્વારે એવી મધુર ધૂન સાંભળે છે કે તે બીજા બધા સાંસારિક રસને ભૂલીને ત્યજી દે છે. (247)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675