કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 120


ਜੈਸੇ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮ ਭਾਮ ਏਕ ਸੈ ਅਧਿਕ ਏਕ ਨਾਇਕ ਅਨੇਕ ਰਾਜਾ ਸਭਨ ਲਡਾਵਈ ।
jaise nrip dhaam bhaam ek sai adhik ek naaeik anek raajaa sabhan laddaavee |

રાજાના મહેલમાં ઘણી રાણીઓ હોય છે, જેમાં પ્રત્યેક અદ્ભુત સૌંદર્ય હોય છે, તે તેમાંથી દરેકને ગળે લગાવે છે અને લાડ લડાવે છે;

ਜਨਮਤ ਜਾ ਕੈ ਸੁਤੁ ਵਾਹੀ ਕੈ ਸੁਹਾਗੁ ਭਾਗੁ ਸਕਲ ਰਾਨੀ ਮੈ ਪਟਰਾਨੀ ਸੋ ਕਹਾਵਈ ।
janamat jaa kai sut vaahee kai suhaag bhaag sakal raanee mai pattaraanee so kahaavee |

જે તેને પુત્ર જન્માવે છે તે મહેલમાં ઉચ્ચ પદ ભોગવે છે અને રાણીઓમાં મુખ્ય તરીકે જાહેર કરવામાં આવે છે;

ਅਸਨ ਬਸਨ ਸਿਹਜਾਸਨ ਸੰਜੋਗੀ ਸਬੈ ਰਾਜ ਅਧਿਕਾਰੁ ਤਉ ਸਪੂਤੀ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਈ ।
asan basan sihajaasan sanjogee sabai raaj adhikaar tau sapootee grih aavee |

તેમાંના દરેકને રાજમહેલનો આનંદ માણવાનો અને રાજાની પથારી વહેંચવાનો અધિકાર અને તકો છે;

ਗੁਰਸਿਖ ਸਬੈ ਗੁਰੁ ਚਰਨਿ ਸਰਨਿ ਲਿਵ ਗੁਰਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਨਿਜ ਪਦੁ ਪਾਵਈ ।੧੨੦।
gurasikh sabai gur charan saran liv gurasikh sandh mile nij pad paavee |120|

તેથી ગુરુની શીખો સાચા ગુરુના શરણમાં ભેગા થાય છે. પરંતુ જે પોતાની જાતને ગુમાવ્યા પછી ભગવાન સાથે મળે છે તે આધ્યાત્મિક શાંતિ અને આરામના ક્ષેત્રમાં પહોંચે છે. (120)