કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 363

ਭਾਂਜਨ ਕੈ ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਦੀਪਕੈ ਦੁਰਾਏ ਰਾਖੈ ਮੰਦਰ ਮੈ ਅਛਤ ਹੀ ਦੂਸਰੋ ਨ ਜਾਨਈ ।

bhaanjan kai jaise koaoo deepakai duraae raakhai mandar mai achhat hee doosaro na jaanee |

જો દીવાદાંડી પ્રગટાવવામાં આવે પણ તેને ઢાંકણમાં રાખવામાં આવે, તો ત્યાં તેલનો દીવો હોવા છતાં તે રૂમમાં કોઈ જોઈ શકતું નથી.

ਜਉ ਪੈ ਰਖਵਈਆ ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਗਟ ਪ੍ਰਗਾਸ ਕਰੈ ਹਰੈ ਤਮ ਤਿਮਰ ਉਦੋਤ ਜੋਤ ਠਾਨਈ ।

jau pai rakhaveea pun pragatt pragaas karai harai tam timar udot jot tthaanee |

પણ જેણે દીવો સંતાડ્યો છે તે તેનું આવરણ હટાવીને ઓરડીને અજવાળે છે, ઓરડાનો અંધકાર દૂર થાય છે.

ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੇਖਿਐ ਪ੍ਰਤਛਿ ਰੂਪ ਦੀਪਕ ਦਿਪਈਆ ਤਤਖਨ ਪਹਿਚਾਨਈ ।

sagal samagree grihi pekhiaai pratachh roop deepak dipeea tatakhan pahichaanee |

પછી વ્યક્તિ બધું જોઈ શકે છે અને જેણે દીવો પ્રગટાવ્યો છે તેને પણ ઓળખી શકાય છે.

ਤੈਸੇ ਅਵਘਟ ਘਟ ਗੁਪਤ ਜੋਤੀ ਸਰੂਪ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਉਨਮਾਨੀ ਉਨਮਾਨਈ ।੩੬੩।

taise avaghatt ghatt gupat jotee saroop gur upades unamaanee unamaanee |363|

તેવી જ રીતે, ભગવાન આ પવિત્ર અને અમૂલ્ય શરીરના દસમા દ્વારમાં ગુપ્ત રીતે નિવાસ કરે છે. સાચા ગુરુ દ્વારા આશીર્વાદિત મંત્રોચ્ચાર દ્વારા અને તેના પર સતત અભ્યાસ કરવાથી, વ્યક્તિ તેનો સાક્ષાત્કાર કરે છે અને ત્યાં તેની હાજરી અનુભવે છે. (363)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675