કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 41

ਜੈਸੇ ਕੁਲਾ ਬਧੂ ਗੁਰ ਜਨ ਮੈ ਘੂਘਟ ਪਟ ਸਿਹਜਾ ਸੰਜੋਗ ਸਮੈ ਅੰਤਰੁ ਨ ਪੀਅ ਸੈ ।

jaise kulaa badhoo gur jan mai ghooghatt patt sihajaa sanjog samai antar na peea sai |

જેમ પુત્રવધૂ ઘરના વડીલોની સામે પડદાથી ઢાંકે છે, પણ પથારી વહેંચતી વખતે પતિથી કોઈ અંતર રાખતી નથી;

ਜੈਸੇ ਮਣਿ ਅਛਤ ਕੁਟੰਬ ਹੀ ਸਹਿਤ ਅਹਿ ਬੰਕ ਤਨ ਸੂਧੋ ਬਿਲ ਪੈਸਤ ਹੁਇ ਜੀਅ ਸੈ ।

jaise man achhat kuttanb hee sahit eh bank tan soodho bil paisat hue jeea sai |

જેમ માદા સાપ અને તેના પરિવાર સાથે સાપ વાંકોચૂકો રહે છે, પરંતુ જ્યારે તે બોરમાં પ્રવેશે છે ત્યારે સીધો થઈ જાય છે;

ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਅਛਤ ਨ ਬੋਲੈ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਸੈ ਪਾਛੇ ਕੈ ਦੈ ਸਰਬਸੁ ਮੋਹ ਸੁਤ ਤੀਅ ਸੈ ।

maataa pitaa achhat na bolai sut banitaa sai paachhe kai dai sarabas moh sut teea sai |

જેમ પુત્ર માતા-પિતાની સામે પત્ની સાથે વાત કરવાનું ટાળે છે, પરંતુ જ્યારે એકલો તેના પર તમામ પ્રેમ વરસાવે છે.

ਲੋਗਨ ਮੈ ਲੋਗਾਚਾਰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਉਨਮਨ ਮਨ ਹੀਅ ਸੈ ।੪੧।

logan mai logaachaar guramukh ekankaar sabad surat unaman man heea sai |41|

તેવી જ રીતે એક સમર્પિત શીખ અન્ય લોકોમાં દુન્યવી દેખાય છે પરંતુ તેનું મન ગુરુના શબ્દ સાથે જોડીને, તે આધ્યાત્મિક રીતે વધે છે અને ભગવાનનો સાક્ષાત્કાર કરે છે. ભાવાર્થ: વ્યક્તિ પોતાની જાતને બહારથી સાંસારિક વ્યક્તિ તરીકે જાળવી શકે છે પરંતુ આંતરિક રીતે વ્યક્તિ પોતાની જાતને જોડે રાખે છે.

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675