કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 219


ਬਾਰੀ ਬਹੁ ਨਾਇਕ ਕੀ ਨਾਇਕਾ ਪਿਆਰੀ ਕੇਰੀ ਘੇਰੀ ਆਨਿ ਪ੍ਰਬਲ ਹੁਇ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਨੈਨ ਛਾਇ ਕੈ ।
baaree bahu naaeik kee naaeikaa piaaree keree gheree aan prabal hue nindraa nain chhaae kai |

ઘણી સ્ત્રીઓ ધરાવતા માસ્ટરના પ્રિય અને પ્રિય તરીકે જાણીતા, જ્યારે તેણીના માસ્ટરના આશીર્વાદ મેળવવાનો વારો આવ્યો ત્યારે તેણી અજ્ઞાનતાની નિંદ્રામાં ડૂબી ગઈ હતી. ઊંઘ ભરેલી આંખોએ મને દરેક વાતથી અજાણ કરી દીધી.

ਪ੍ਰੇਮਨੀ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਚਇਲੀ ਪ੍ਰਿਆ ਆਗਮ ਕੀ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਕੋ ਨਿਰਾਦਰ ਕੈ ਸੋਈ ਨ ਭੈ ਭਾਇ ਕੈ ।
premanee patibrataa cheilee priaa aagam kee nindraa ko niraadar kai soee na bhai bhaae kai |

પરંતુ તે શીખ સંવેદી માણસો કે જેમના હૃદયમાં પ્રેમથી ભરપૂર હતો જ્યારે તેઓએ સાંભળ્યું કે તેમના ગુરુ આવી રહ્યા છે, તેઓએ નિંદ્રાનો ત્યાગ કર્યો અને મુલાકાત પ્રત્યેની તેમની શ્રદ્ધા અને પ્રેમમાં સજાગ રહ્યા.

ਸਖੀ ਹੁਤੀ ਸੋਤ ਥੀ ਭਈ ਗਈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਪੈ ਜਹਾ ਕੇ ਤਹੀ ਲੈ ਰਾਖੇ ਸੰਗਮ ਸੁਲਾਇ ਕੈ ।
sakhee hutee sot thee bhee gee sukhadaaeik pai jahaa ke tahee lai raakhe sangam sulaae kai |

મારા ગુરુને પ્રિય હોવા છતાં, હું અજ્ઞાનતામાં સૂતો રહ્યો. હું મારા દિલાસો આપનાર પ્રિયતમને મળવાથી વંચિત રહ્યો. હું જ્યાં હતો ત્યાં જ રહ્યો, અલગ થઈ ગયો અને તેમના પ્રેમ અને આશીર્વાદથી વંચિત રહ્યો. અજ્ઞાનતાની નિંદ્રાએ મને આવું કર્યું.

ਸੁਪਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਮੈ ਨ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਮਿਲਨ ਦੀਨੀ ਜਮ ਰੂਪ ਜਾਮਨੀ ਨ ਨਿਬਰੈ ਬਿਹਾਇ ਕੈ ।੨੧੯।
supan charitr mai na mitreh milan deenee jam roop jaamanee na nibarai bihaae kai |219|

થવા જેવું આ સપનું મને મારા પ્રિયતમને મળવા નહોતું દેતું. હવે છૂટાછેડાની મૃત્યુ જેવી રાત ન તો પૂરી થાય છે કે સમાપ્ત થતી નથી. (219)