કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 630

ਜੈਸੇ ਬਾਨ ਧਨੁਖ ਸਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਨਿਜ ਬਸ ਛੂਟਤਿ ਨ ਆਵੈ ਫੁਨ ਜਤਨ ਸੈ ਹਾਥ ਜੀ ।

jaise baan dhanukh sahit hvai nij bas chhoottat na aavai fun jatan sai haath jee |

જેમ તીર ધનુષ્યમાં રહે ત્યાં સુધી (યોદ્ધાના) સંપૂર્ણ નિયંત્રણમાં હોય છે, પરંતુ એકવાર છોડવામાં આવે તો તે પાછું આવી શકતું નથી.

ਜੈਸੇ ਬਾਘ ਬੰਧਸਾਲਾ ਬਿਖੈ ਬਾਧ੍ਯੋ ਰਹੈ ਪੁਨ ਖੁਲੈ ਤੋ ਨ ਆਵੈ ਬਸ ਬਸਹਿ ਨ ਸਾਥ ਜੀ ।

jaise baagh bandhasaalaa bikhai baadhayo rahai pun khulai to na aavai bas baseh na saath jee |

જેમ સિંહ પાંજરામાં રહે છે, પરંતુ જ્યારે છોડવામાં આવે છે ત્યારે નિયંત્રણમાં લાવી શકાતું નથી. એકવાર નિયંત્રણમાંથી બહાર નીકળ્યા પછી, તેને કાબૂમાં કરી શકાતું નથી.

ਜੈਸੇ ਦੀਪ ਦਿਪਤ ਨ ਜਾਨੀਐ ਭਵਨ ਬਿਖੈ ਦਾਵਾਨਲ ਭਏ ਨ ਦੁਰਾਏ ਦੁਰੈ ਨਾਥ ਜੀ ।

jaise deep dipat na jaaneeai bhavan bikhai daavaanal bhe na duraae durai naath jee |

જેમ સળગતા દીવાની ગરમી ઘરમાં કોઈને નથી લાગતી, પણ જો તે જંગલની આગ બની જાય (ઘરમાં ફેલાય છે) તો તે બેકાબૂ બની જાય છે.

ਤੈਸੇ ਮੁਖ ਮਧ ਬਾਣੀ ਬਸਤ ਨ ਕੋਊ ਲਖੈ ਬੋਲੀਐ ਬਿਚਾਰ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਨ ਗਾਥ ਜੀ ।੬੩੦।

taise mukh madh baanee basat na koaoo lakhai boleeai bichaar guramat gun gaath jee |630|

તેવી જ રીતે, કોઈની જીભ પરના શબ્દો કોઈ જાણી શકતું નથી. ધનુષમાંથી છૂટેલા તીરની જેમ, બોલેલા શબ્દો પાછા લઈ શકતા નથી. તેથી વ્યક્તિએ હંમેશા વિચારવું જોઈએ અને શું કહેવાનું છે તેના પર વિચાર કરવો જોઈએ અને બધી વાતચીત ડબ્લ્યુ અનુસાર હોવી જોઈએ

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675