કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 12

ਜਉ ਲਉ ਅਨਰਸ ਬਸਿ ਤਉ ਲਉ ਨਹੀ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਜਉ ਲਉ ਆਨ ਧਿਆਨ ਆਪਾ ਆਪੁ ਨਹੀ ਦੇਖੀਐ ।

jau lau anaras bas tau lau nahee prem ras jau lau aan dhiaan aapaa aap nahee dekheeai |

જ્યાં સુધી મનુષ્ય સાંસારિક આકર્ષણો અને આનંદમાં લીન રહે છે ત્યાં સુધી તે પ્રેમને જાણી શકતો નથી. જ્યાં સુધી તેનું ધ્યાન બીજી કોઈ વસ્તુ પર કેન્દ્રિત હોય છે, તે પોતાની જાતને સમજી શકતો નથી.

ਜਉ ਲਉ ਆਨ ਗਿਆਨ ਤਉ ਲਉ ਨਹੀ ਅਧਿਆਤਮ ਗਿਆਨ ਜਉ ਲਉ ਨਾਦ ਬਾਦ ਨ ਅਨਾਹਦ ਬਿਸੇਖੀਐ ।

jau lau aan giaan tau lau nahee adhiaatam giaan jau lau naad baad na anaahad bisekheeai |

(ભગવાનનો ત્યાગ કરીને) જ્યાં સુધી વ્યક્તિ સાંસારિક વસ્તુઓનું જ્ઞાન મેળવવામાં વ્યસ્ત રહે છે, ત્યાં સુધી તે આધ્યાત્મિક જ્ઞાનથી વંચિત રહે છે. જ્યાં સુધી વ્યક્તિ દુન્યવી આનંદમાં વ્યસ્ત રહે છે ત્યાં સુધી વ્યક્તિ દૈવી શબ્દના અપ્રતિમ આકાશી સંગીતને સાંભળી શકતો નથી.

ਜਉ ਲਉ ਅਹੰਬੁਧਿ ਸੁਧਿ ਹੋਇ ਨ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਜਉ ਲਉ ਨ ਲਖਾਵੈ ਤਉ ਲਉ ਅਲਖ ਨ ਲੇਖੀਐ ।

jau lau ahanbudh sudh hoe na antar gat jau lau na lakhaavai tau lau alakh na lekheeai |

જ્યાં સુધી વ્યક્તિ અભિમાની અને અહંકારી રહે છે ત્યાં સુધી વ્યક્તિ આત્મજ્ઞાન કરી શકતો નથી. જ્યાં સુધી સાચા ગુરુ ભગવાનના નામના વરદાનથી વ્યક્તિને દીક્ષા આપતા નથી અને ભગવાનની પ્રસન્નતા કરતા નથી, ત્યાં સુધી વ્યક્તિ 'નિરાકાર ભગવાન'નો સાક્ષાત્કાર કરી શકતો નથી.

ਸਤਿ ਰੂਪ ਸਤਿਨਾਮ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਏਕ ਹੀ ਅਨੇਕ ਮੇਕ ਏਕ ਏਕ ਭੇਖੀਐ ।੧੨।

sat roop satinaam satigur giaan dhiaan ek hee anek mek ek ek bhekheeai |12|

સર્વશક્તિમાનનું જ્ઞાન સાચા ગુરુના પવિત્ર શબ્દોમાં રહેલું છે જે વ્યક્તિને તેમના નામ અને સ્વરૂપની વાસ્તવિકતા તરફ દોરી જાય છે. મનને નામ સાથે જોડી દેવાથી વિવિધ સ્વરૂપોમાં વિરાજમાન ભગવાન પ્રગટ થાય છે. (12)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675