કબિત સવૈયે ભાઈ ગુર્દાસજી

પાન - 610

ਜੈਸੇ ਧਰ ਧਨੁਖ ਚਲਾਈਅਤ ਬਾਨ ਤਾਨ ਚਲ੍ਯੋ ਜਾਇ ਤਿਤ ਹੀ ਕਉ ਜਿਤ ਹੀ ਚਲਾਈਐ ।

jaise dhar dhanukh chalaaeeat baan taan chalayo jaae tith hee kau jit hee chalaaeeai |

જેમ ધનુષ્યમાં તીર મૂકવામાં આવે છે, તેમ ધનુષ્યને ખેંચવામાં આવે છે અને તીર તે દિશામાં છોડવામાં આવે છે જ્યાં તે જવાનો હેતુ છે.

ਜੈਸੇ ਅਸ੍ਵ ਚਾਬੁਕ ਲਗਾਇ ਤਨ ਤੇਜ ਕਰਿ ਦੋਰ੍ਯੋ ਜਾਇ ਆਤੁਰ ਹੁਇ ਹਿਤ ਹੀ ਦਉਰਾਈਐ ।

jaise asv chaabuk lagaae tan tej kar dorayo jaae aatur hue hit hee dauraaeeai |

જેમ ઘોડાને ઝડપથી દોડવા માટે ચાબુક મારવામાં આવે છે, તેમ તે દોડવા માટે બનાવેલ દિશામાં દોડતો રહે છે.

ਜੈਸੀ ਦਾਸੀ ਨਾਇਕਾ ਕੈ ਅਗ੍ਰਭਾਗ ਠਾਂਢੀ ਰਹੈ ਧਾਵੈ ਤਿਤ ਹੀ ਤਾਹਿ ਜਿਤ ਹੀ ਪਠਾਈਐ ।

jaisee daasee naaeikaa kai agrabhaag tthaandtee rahai dhaavai tith hee taeh jit hee patthaaeeai |

જેમ એક આજ્ઞાકારી દાસી-નોકર તેની રખાતની સામે ધ્યાન રાખીને ઊભી રહે છે, અને તે જે દિશામાં મોકલવામાં આવે છે તે તરફ ઉતાવળ કરે છે,

ਤੈਸੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕਿਰਤ ਸੰਜੋਗ ਲਗ ਭ੍ਰਮੈ ਭੂਮ ਜਤ ਜਤ ਖਾਨ ਪਾਨ ਤਹੀ ਜਾਇ ਖਾਈਐ ।੬੧੦।

taise praanee kirat sanjog lag bhramai bhoom jat jat khaan paan tahee jaae khaaeeai |610|

તેવી જ રીતે, વ્યક્તિ પોતાના (પૂર્વ જન્મમાં) કરેલા કર્મો પ્રમાણે આ પૃથ્વી પર ભટકતો રહે છે. તે પોતાની જાતને ટકાવી રાખવા માટે નિર્ધારિત હોય ત્યાં જાય છે. (610)

સૂચિ (1 - 675)

કબિત સવૈયે પાન: 1 - 675