ഇത്രയും കാലം ഒരു മനുഷ്യൻ ലൗകിക ആകർഷണങ്ങളിലും ആനന്ദങ്ങളിലും മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോൾ അവന് സ്നേഹത്തെ അറിയാൻ കഴിയില്ല. വളരെക്കാലം അവൻ്റെ ശ്രദ്ധ മറ്റെന്തെങ്കിലും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു, അയാൾക്ക് സ്വയം തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല.
(ഭഗവാനെ ത്യജിച്ച്) ഒരാൾ ലൗകിക കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് സമ്പാദിക്കുന്നതിൽ വ്യാപൃതനായിരിക്കുന്നിടത്തോളം, അവൻ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ഇല്ലാത്തവനായിരിക്കും. ഒരുവൻ ലൗകിക സുഖങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നിടത്തോളം ദൈവിക വചനത്തിൻ്റെ അടങ്ങാത്ത ആകാശ സംഗീതം കേൾക്കാനാവില്ല.
അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഉള്ളിടത്തോളം ഒരാൾക്ക് സ്വയം തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല. അതുവരെ യഥാർത്ഥ ഗുരു ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ ഒരു വ്യക്തിയെ ദീക്ഷിക്കുകയും ഭഗവാനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നില്ല, ഒരാൾക്ക് 'രൂപമില്ലാത്ത ദൈവത്തെ' സാക്ഷാത്കരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
സർവ്വശക്തനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്, അവൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെയും രൂപത്തിൻ്റെയും യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് ഒരാളെ നയിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സമർപ്പണ വചനങ്ങളിലാണ്. മനസ്സിനെ തൻ്റെ നാമവുമായി ഏകീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, വിവിധ രൂപങ്ങളിൽ പ്രബലനായ ഭഗവാൻ വെളിപ്പെടുന്നു. (12)