കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 117

ਸੁਪਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰ ਜਾਗਤ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਤਾਰਕਾ ਮੰਡਲ ਪਰਭਾਤਿ ਨ ਦਿਖਾਈਐ ।

supan charitr chitr jaagat na dekheeat taarakaa manddal parabhaat na dikhaaeeai |

ഉണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ സ്വപ്ന സംഭവങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ, സൂര്യോദയത്തിനുശേഷം നക്ഷത്രങ്ങൾ ദൃശ്യമാകാത്തതുപോലെ;

ਤਰਵਰ ਛਾਇਆ ਲਘੁ ਦੀਰਘ ਚਪਲ ਬਲ ਤੀਰਥ ਪੁਰਬ ਜਾਤ੍ਰਾ ਥਿਰ ਨ ਰਹਾਈਐ ।

taravar chhaaeaa lagh deeragh chapal bal teerath purab jaatraa thir na rahaaeeai |

ഒരു മരത്തിൻ്റെ നിഴൽ വീഴുന്ന സൂര്യരശ്മികൾക്കൊപ്പം വലിപ്പം മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതുപോലെ; പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിലേക്കുള്ള തീർത്ഥാടനം എന്നെന്നേക്കുമായി നിലനിൽക്കില്ല.

ਨਦੀ ਨਾਵ ਕੋ ਸੰਜੋਗ ਲੋਗ ਬਹੁਰਿਓ ਨ ਮਿਲੈ ਗੰਧ੍ਰਬ ਨਗਰ ਮ੍ਰਿਗ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਿਲਾਈਐ ।

nadee naav ko sanjog log bahurio na milai gandhrab nagar mrig trisanaa bilaaeeai |

ഒരു ബോട്ടിലെ സഹയാത്രികർക്ക് വീണ്ടും ഒരുമിച്ച് യാത്ര ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തത് പോലെ, മരീചിക മൂലമോ ദൈവങ്ങളുടെ സാങ്കൽപ്പിക വാസസ്ഥലമോ (ബഹിരാകാശത്ത്) ജലത്തിൻ്റെ സാന്നിധ്യം ഒരു മിഥ്യയാണ്.

ਤੈਸੇ ਮਾਇਐ ਮੋਹ ਧ੍ਰੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।੧੧੭।

taise maaeaai moh dhroh kuttanb saneh deh guramukh sabad surat liv laaeeai |117|

അതുപോലെ ഒരു ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തി ശരീരത്തോടുള്ള മാമൻ, ആസക്തി, സ്നേഹം എന്നിവയെ ഒരു മിഥ്യയായി കണക്കാക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ദൈവിക വചനത്തിൽ തൻ്റെ ബോധത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (117)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675