താമരയും നിംഫിയ താമരയും യഥാക്രമം സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും കാണാൻ കൊതിക്കുന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ കണ്ടുമുട്ടുന്നതും വേർപിരിയുന്നതും കാരണം അവരുടെ പ്രണയം വഷളാകുന്നു.
ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി, മായയുടെ (മാമോൻ) മൂന്ന് സ്വഭാവങ്ങളുടെ സ്വാധീനത്തിൽ നിന്ന് സ്വയം മോചിതനായതിന് ശേഷം യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളുടെ അമൃതം പോലെയുള്ള ആനന്ദത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. അവൻ്റെ സ്നേഹം കളങ്കമില്ലാത്തതാണ്.
അത്തരം ദൈവാഭിമുഖ്യമുള്ള വ്യക്തി ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തനാകുകയും നിഗൂഢമായ പത്താമത്തെ വാതിലിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു, കാരണം അടിക്കാത്ത സംഗീത സ്വരമാധുര്യം മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
അത്തരമൊരു ഗുരുസ്ഥാനീയനായ വ്യക്തിയുടെ അത്ഭുതകരമായ അവസ്ഥയും മഹത്വവും വിശദീകരണത്തിനും വിവരണത്തിനും അതീതമാണ്. ഗുരു-ആഭിമുഖ്യമുള്ള വ്യക്തി, ലൗകിക സുഖങ്ങൾക്കപ്പുറമുള്ള, അദൃശ്യനായ, എന്നാൽ യോഗിയും ആസ്വാദകനുമായ (ഭോഗി) ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു. (267)