കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 419

ਜੈਸੇ ਘਾਉ ਘਾਇਲ ਕੋ ਜਤਨ ਕੈ ਨੀਕੋ ਹੋਤ ਪੀਰ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ਲੀਕ ਮਿਟਤ ਨ ਪੇਖੀਐ ।

jaise ghaau ghaaeil ko jatan kai neeko hot peer mitt jaae leek mittat na pekheeai |

മരുന്ന് കൊണ്ട് മുറിവ് ഭേദമാകുകയും വേദന മാറുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ, മുറിവിൻ്റെ പാടുകൾ ഒരിക്കലും അപ്രത്യക്ഷമാകില്ല.

ਜੈਸੇ ਫਾਟੇ ਅੰਬਰੋ ਸੀਆਇ ਪੁਨਿ ਓਢੀਅਤ ਨਾਗੋ ਤਉ ਨ ਹੋਇ ਤਊ ਥੇਗਰੀ ਪਰੇਖੀਐ ।

jaise faatte anbaro seeae pun odteeat naago tau na hoe taoo thegaree parekheeai |

കീറിയ തുണി തുന്നിക്കെട്ടി ധരിക്കുന്നത് പോലെ ശരീരത്തെ നഗ്നമാക്കുന്നില്ല, എന്നാൽ തുന്നലിൻ്റെ തുന്നൽ ദൃശ്യവും പ്രകടവുമാണ്.

ਜੈਸੇ ਟੂਟੈ ਬਾਸਨੁ ਸਵਾਰ ਦੇਤ ਹੈ ਠਠੇਰੋ ਗਿਰਤ ਨ ਪਾਨੀ ਪੈ ਗਠੀਲੋ ਭੇਖ ਭੇਖੀਐ ।

jaise ttoottai baasan savaar det hai tthatthero girat na paanee pai gattheelo bhekh bhekheeai |

കേടായ പാത്രം ചെമ്പുപണിക്കാരൻ നന്നാക്കിയെടുക്കുന്നതുപോലെ, അതിൽ നിന്ന് വെള്ളം പോലും ഒഴുകാതെ, അത് നന്നാക്കുന്ന രൂപത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਬਿਮੁਖ ਦੁਖ ਦੇਖਿ ਪੁਨਿ ਸਰਨ ਗਹੇ ਪੁਨੀਤ ਪੈ ਕਲੰਕੁ ਲੇਖ ਲੇਖੀਐ ।੪੧੯।

taise gur charan bimukh dukh dekh pun saran gahe puneet pai kalank lekh lekheeai |419|

അതുപോലെ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ പാദങ്ങളിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയ ഒരു ശിഷ്യൻ തൻ്റെ പ്രവൃത്തിയുടെ വേദന അനുഭവിക്കുമ്പോൾ ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു. അവൻ തൻ്റെ പാപങ്ങളിൽ നിന്ന് മോചിതനാകുകയും ഭക്തനായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിലും, അവൻ്റെ വിശ്വാസത്യാഗത്തിൻ്റെ കളങ്കം അവശേഷിക്കുന്നു. (419)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675