സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ താമരപോലെയുള്ള പാദങ്ങളിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചവൻ, മറ്റെല്ലാ വാസനകളിൽ നിന്നും ആകർഷണത്തിൽ നിന്നും പഞ്ച ദോഷങ്ങളിലുള്ള പങ്കാളിത്തത്തിൽ നിന്നും മുക്തനാകുന്നു.
ആഗ്രഹങ്ങളുടെയും ആഗ്രഹങ്ങളുടെയും ലൗകിക തരംഗങ്ങൾക്ക് അവനെ സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിയില്ല. ആത്മാവിൽ മുഴുകിയ അവൻ എല്ലാത്തരം ദ്വൈതങ്ങളെയും നശിപ്പിച്ചു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ താമരയുടെ കാമുകനെപ്പോലെ കറുത്ത തേനീച്ച മറ്റെല്ലാ തരത്തിലുള്ള അറിവുകളും ധ്യാനങ്ങളും ധ്യാനങ്ങളും മറക്കുന്നു. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ താമരയോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ അവൻ തൻ്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും നശിപ്പിച്ചു.
താമരയുടെ (ഗുരുവിൻ്റെ) പാദങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു സിഖ് തൻ്റെ ദ്വൈതഭാവം ചൊരിയുന്നു. അവൻ താമരയുടെ പാദങ്ങളുടെ അഭയത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ഉയർന്ന ആത്മീയ അവസ്ഥയിൽ, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്ഥിരമായ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. (336)