ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തികളുടെ ദർശനത്തിൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പ്രതിച്ഛായയും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ ശിഷ്യൻ്റെ ദർശനവുമാണ്. സദ്ഗുരുവിൻ്റെ ഈ ശ്രദ്ധ കാരണം ഈ ശിഷ്യന്മാർ ലൗകിക ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് അകന്നു നിൽക്കുന്നു.
അവർ ഗുരുവിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, ഈ വാക്കുകളുടെ ഈണം അവരുടെ ബോധത്തിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്നു. എന്നാൽ വാക്കിൻ്റെയും ബോധത്തിൻ്റെയും അറിവ് എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയാത്തതാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നതിലൂടെയും ഭഗവാൻ്റെ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനത്തിന് അനുസൃതമായി ഒരാളുടെ സ്വഭാവത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെയും സ്നേഹത്തിൻ്റെ ഒരു ബോധം വികസിക്കുന്നു. ഗുരുവിൻ്റെ തത്ത്വചിന്തയുടെ നന്നായി നിർവചിക്കപ്പെട്ട ദിനചര്യ, ലൗകിക ചങ്ങലകളിൽ നിന്ന് സ്വയം മോചിതനാകാൻ ഒരാളെ നയിക്കുന്നു.
ലോകത്തിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി എപ്പോഴും തൻ്റെ ജീവിതം ജീവൻ്റെ ഗുരുവിൻ്റേതാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഏകദൈവത്തിൽ മുഴുകുന്നത് ഗുരുബോധമുള്ളവരുടെ സന്തോഷത്തിൻ്റെ സമ്പത്താണ്. (45)