സദ്ഗുരുവിൻ്റെ സന്നിഹിതനായ ഒരു സിഖ് ഗംഗയെപ്പോലെയുള്ള വിശുദ്ധ സഭയിലൂടെ സമുദ്രസമാനമായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ ലയിക്കുന്നു. അവൻ സിയാൻ (അറിവ്) എന്ന ഉറവയിലും ധ്യാനത്തിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ഒരു യഥാർത്ഥ സിഖ് ഒരു ബംബിൾ തേനീച്ചയെപ്പോലെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ ധൂളിയിൽ ലയിച്ച് മുഴുകുന്നു, ഒരു ചന്ദ്ര പക്ഷി തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ചന്ദ്രൻ്റെ വേർപാടിൻ്റെ വേദന അനുഭവിക്കുന്നതുപോലെ തൻ്റെ ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു ദർശനത്തിനായി കൊതിക്കുന്നു.
മുത്ത് ഭക്ഷണമായ ഹംസത്തെപ്പോലെ, ഒരു യഥാർത്ഥ സിഖ് മുത്തുപോലുള്ള നാമത്തെ തൻ്റെ ജീവിത പിന്തുണയായി ആസ്വദിക്കുന്നു. ഒരു മത്സ്യത്തെപ്പോലെ, അവൻ ആത്മീയതയുടെ തണുത്തതും ശുദ്ധവും ആശ്വാസകരവുമായ വെള്ളത്തിൽ നീന്തുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയുടെ മൂലകവും അമൃത് പോലുള്ളതുമായ ഒരു കാഴ്ചയാൽ, ഒരു യഥാർത്ഥ സിഖ് അമർത്യത കൈവരിക്കുന്നു. തുടർന്ന് കാമധേൻ പശു അല്ലെങ്കിൽ കലപ് ബ്രിച്ച്, ലക്ഷ്മി (സമ്പത്തിൻ്റെ ദേവത) തുടങ്ങിയ എല്ലാ പുരാണ ദാതാക്കളും അവനെ ഉത്സാഹത്തോടെ സേവിക്കുന്നു. (97)