ഉപ്പുരസമുള്ള ഭൂമിയിൽ വിതച്ച വിത്ത് ഒരു ഇല പോലും വളരാത്തതുപോലെ, ഈ നിലത്ത് ജിപ്സം ഉപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് സംസ്കരിച്ചാൽ അത് ധാരാളം വിളവ് നൽകുന്നു.
ഉപ്പുവെള്ളം, വെള്ളത്തിൽ കലർത്തുമ്പോൾ ബാഷ്പീകരിക്കപ്പെടുകയും പിന്നീട് ഘനീഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ തീയുടെ അടുത്ത് കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ ഒരു സ്ഫോടനം ഉണ്ടാകുന്നു.
സിങ്ക് പാത്രവുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്ന അതേ ഉപ്പുവെള്ളം വെള്ളം തണുപ്പിക്കുന്നു, ഇത് കുടിക്കുമ്പോൾ സമാധാനവും ആശ്വാസവും നൽകുന്നു. അത് ആസക്തിയും ദാഹവും ശമിപ്പിക്കുന്നു.
അതുപോലെ, നല്ലതും ചീത്തയുമായ കൂട്ടുകെട്ടിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിൻ കീഴിലുള്ള ഒരു മനുഷ്യാത്മാവ്, ബോധരഹിതമായ മായയുമായി സ്നേഹവും ബന്ധവും വളർത്തിയെടുക്കുന്നു. ബോധമുള്ള പരമകാരുണികനായ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലൂടെ അതും പരോപകാരിയും മനഃസാക്ഷിയും ആയിത്തീരുന്നു. (598)