ഒരു റഡ്ഡി ഷെൽഡ്രേക്കിൻ്റെയും അല്ലെക്റ്റോറിസ് ഗ്രെക്കയുടെയും ശ്രദ്ധ എപ്പോഴും യഥാക്രമം സൂര്യനിലേക്കും ചന്ദ്രനിലേക്കും ആയിരിക്കും. ഒരാളുടെ മനസ്സ് ആരിൽ മുഴുകുന്നുവോ അതിനെ മാത്രമേ ഒരാൾ സ്നേഹിക്കൂ.
പ്രണയത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, തീയുടെ ജ്വാലയിൽ ഒരു പുഴു ഭ്രാന്തനാകുമ്പോൾ മത്സ്യം വെള്ളത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു. പ്രണയിക്കുന്ന അവരുടെ ശീലം നിർത്താൻ കഴിയില്ല, അവസാന ശ്വാസം വരെ അവർ അവരുടെ സ്നേഹത്തിലൂടെ ജീവിക്കുന്നു.
പ്രണയത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, ഒരു ഹംസത്തെ മാനസരോവറുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നു, അതേസമയം കുളങ്ങളിലും കുളങ്ങളിലും ഒരു ഈഗ്രെറ്റ് കാണപ്പെടുന്നു. ഉയർന്നതും താഴ്ന്നതുമായ സ്നേഹത്തിൽ ഒരു സമത്വവും ഉണ്ടാകില്ല.
അതുപോലെ, ഗുരുവിൻ്റെയും ദേവീദേവന്മാരുടെയും അനുയായികളുടെയും സിഖുകാരുടെ സ്നേഹത്തിലും വളരെയധികം വ്യത്യാസമുണ്ട്. യഥാർത്ഥ ഗുരു ദൈവിക ഗുണങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞ സമുദ്രം പോലെയാണ്, ദേവന്മാരും ദേവന്മാരും നദികളും തോടുകളും പോലെയാണ്. സമുദ്രവും അരുവികളും ഒരിക്കലും ഒരുപോലെയാകില്ല. (492