സോറത്ത്:
ശാശ്വതവും, അദൃശ്യവും, നിർഭയവും, എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയാത്തതും, പരിധിയില്ലാത്തതും, അനന്തവും, അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവനും
ഗുരുനാനാക്ക് ദേവിൻ്റെ രൂപത്തിൽ അതീന്ദ്രിയവും അന്തർലീനവുമായ വഹേഗുരു (കർത്താവ്).
ദോഹ്റ:
നശ്വരനും, വിവരണങ്ങൾക്കതീതവും, അപ്രാപ്യവും, അപരിമേയവും, അനന്തവും, അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവനുമായ, രൂപരഹിതനായ ദൈവത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവം.
സത്ഗുർ (യഥാർത്ഥ ഗുരു) നാനാക് ദേവ് ദൈവത്തിൻ്റെ അന്തർലീനമായ രൂപമാണ്.
ചാന്ത്:
എല്ലാ ദൈവങ്ങളും ദേവതകളും യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ഗുരു നാനാക് ദേവിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു.
അവർ സ്വർഗത്തിലെ മന്ത്രവാദികളോടൊപ്പം ഉന്മേഷദായകമായ സംഗീതം പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന സംഗീതോപകരണങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ അവൻ്റെ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കൂട്ടത്തിലുള്ള (ഗുരു നാനാക്ക്) സന്യാസിമാരും വിശുദ്ധരും ആഴത്തിലുള്ള ധ്യാനത്തിലും ഒന്നുമില്ലായ്മയിലും പോകുന്നു.
ശാശ്വതവും, അദൃശ്യവും, അനന്തവും, നിർഭയനും, അപ്രാപ്യവുമായ ഭഗവാനിൽ (സത്ഗുരു) ലയിക്കുകയും ചെയ്യുക. (2)