സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ പാദപീഠത്തിൽ കുളിക്കുമ്പോൾ ഒരു വ്യക്തിയുടെ ശരീരം സ്വർണ്ണനിറം കൈവരുന്നു. ദുഷിച്ച ചിന്താഗതിക്കാരനായ ഒരാൾ ഗുരുസ്ഥാനീയനും ദൈവിക സ്വഭാവമുള്ളവനുമായി മാറുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിലെ അമൃതം ആസ്വദിച്ച് മനസ്സ് മായയുടെ (മാമോൻ) ത്രിഗുണങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തമാകുന്നു. അപ്പോൾ അവൻ സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പവിത്രമായ പാദങ്ങൾ സ്വയം, അതായത് മനസ്സിൽ സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ, ഒരാൾ മൂന്ന് കാലങ്ങളെയും ത്രിലോകങ്ങളെയും കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരാകുന്നു.
സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ താമരപോലെയുള്ള പാദങ്ങളുടെ തണുപ്പും മാധുര്യവും സൗരഭ്യവും സൌന്ദര്യവും ആസ്വദിച്ചാൽ ദ്വൈതഭാവം മനസ്സിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ഒരാൾ വിശുദ്ധ പാദങ്ങളുടെ (യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ) അഭയത്തിലും പിന്തുണയിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. (338)