கபித் சவாயி பாய் குர்தாஸ் ஜி

பக்கம் - 419

ਜੈਸੇ ਘਾਉ ਘਾਇਲ ਕੋ ਜਤਨ ਕੈ ਨੀਕੋ ਹੋਤ ਪੀਰ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ਲੀਕ ਮਿਟਤ ਨ ਪੇਖੀਐ ।

jaise ghaau ghaaeil ko jatan kai neeko hot peer mitt jaae leek mittat na pekheeai |

காயம் மருந்தினால் குணமாகி, வலியும் மறைவது போல, காயத்தின் வடு மறைந்து போவதில்லை.

ਜੈਸੇ ਫਾਟੇ ਅੰਬਰੋ ਸੀਆਇ ਪੁਨਿ ਓਢੀਅਤ ਨਾਗੋ ਤਉ ਨ ਹੋਇ ਤਊ ਥੇਗਰੀ ਪਰੇਖੀਐ ।

jaise faatte anbaro seeae pun odteeat naago tau na hoe taoo thegaree parekheeai |

ஒரு கிழிந்த துணி தைக்கப்பட்டு அணிந்திருப்பது உடலைத் தாங்காது, ஆனால் தையலின் தையல் தெரியும் மற்றும் வெளிப்படையானது.

ਜੈਸੇ ਟੂਟੈ ਬਾਸਨੁ ਸਵਾਰ ਦੇਤ ਹੈ ਠਠੇਰੋ ਗਿਰਤ ਨ ਪਾਨੀ ਪੈ ਗਠੀਲੋ ਭੇਖ ਭੇਖੀਐ ।

jaise ttoottai baasan savaar det hai tthatthero girat na paanee pai gattheelo bhekh bhekheeai |

உடைந்த பாத்திரத்தை செம்புத் தொழிலாளியால் சரி செய்வது போல, அதில் இருந்து தண்ணீர் கூட கசியாமல், அது பழுதுபட்ட வடிவத்தில் இருக்கும்.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਬਿਮੁਖ ਦੁਖ ਦੇਖਿ ਪੁਨਿ ਸਰਨ ਗਹੇ ਪੁਨੀਤ ਪੈ ਕਲੰਕੁ ਲੇਖ ਲੇਖੀਐ ।੪੧੯।

taise gur charan bimukh dukh dekh pun saran gahe puneet pai kalank lekh lekheeai |419|

அதுபோலவே உண்மையான குருவின் திருவடிகளை விட்டு விலகிய சீடன் தன் செயல்களின் வலியை உணர்ந்து மீண்டும் குருவின் அடைக்கலத்திற்கு வருகிறான். அவன் பாவங்களில் இருந்து விடுபட்டு, பக்தி கொண்டவனாக மாறினாலும், அவனது துரோகத்தின் கறை அப்படியே இருக்கிறது. (419)

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 675)

கபித் சவையெ பக்கம்: 1 - 675