கபித் சவாயி பாய் குர்தாஸ் ஜி

பக்கம் - 173

ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ਜਾ ਮੈ ਬੀਤੇ ਮਦਨ ਮਦੋਨ ਮਤਿਵਾਰੋ ਜਗ ਜਾਨੀਐ ।

prem ras ko prataap soee jaanai jaa mai beete madan madon mativaaro jag jaaneeai |

அதை அனுபவிக்கும் இறைவனின் அன்பு அமுதத்தின் மகத்துவத்தை அவனால் மட்டுமே உணர முடியும். உலகத்தால் பைத்தியக்காரனாகக் கருதப்படும் குடிகாரனைப் போன்றது.

ਘੂਰਮ ਹੋਇ ਘਾਇਲ ਸੋ ਘੂਮਤ ਅਰੁਨ ਦ੍ਰਿਗ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰਤਾ ਨਿਲਜ ਲਜਾ ਹੂ ਲਜਾਨੀਐ ।

ghooram hoe ghaaeil so ghoomat arun drig mitr satrataa nilaj lajaa hoo lajaaneeai |

போர்க்களத்தில் காயப்பட்ட ஒரு வீரன் சிவந்த கண்களுடன் சுற்றித் திரிவது போல, அவன் நட்பையும் பகைமையையும் வெட்கப்படுத்துகிறான்.

ਰਸਨਾ ਰਸੀਲੀ ਕਥਾ ਅਕਥ ਕੈ ਮੋਨ ਬ੍ਰਤ ਅਨ ਰਸ ਰਹਿਤ ਨ ਉਤਰ ਬਖਾਨੀਐ ।

rasanaa raseelee kathaa akath kai mon brat an ras rahit na utar bakhaaneeai |

இறைவனின் வர்ணிக்க முடியாத குணாதிசயங்களை நிரந்தரமாகப் பாராயணம் செய்வதால், கடவுளின் அன்பால் கவரப்பட்ட ஒருவர் தனது பேச்சு அமிர்தத்தைப் போன்றது. அவர் மௌனத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார், மற்ற எல்லா ஆசைகளிலிருந்தும் விடுபட்டவர். அவர் யாரிடமும் பேசாமல், இறைவனின் நாமத்தின் இனிமையை அனுபவித்துக் கொண்டே இருக்கிறார்.

ਸੁਰਤਿ ਸੰਕੋਚ ਸਮਸਰਿ ਅਸਤੁਤਿ ਨਿੰਦਾ ਪਗ ਡਗਮਗ ਜਤ ਕਤ ਬਿਸਮਾਨੀਐ ।੧੭੩।

surat sankoch samasar asatut nindaa pag ddagamag jat kat bisamaaneeai |173|

அவர் தனது ஆசைகள் அனைத்தையும் மூடிமறைக்கிறார். புகழும் அவமதிப்பும் அவருக்கு சமம். நாம் என்ற மயக்கத்தில் அவர் அதிசயங்கள் மற்றும் அதிசயங்கள் நிறைந்த வாழ்க்கையைக் காணப்படுகிறார். (173)

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 675)

கபித் சவையெ பக்கம்: 1 - 675