கபித் சவாயி பாய் குர்தாஸ் ஜி

பக்கம் - 542

ਜੈਸੇ ਖਾਂਡ ਖਾਂਡ ਕਹੈ ਮੁਖਿ ਨਹੀ ਮੀਠਾ ਹੋਇ ਜਬ ਲਗ ਜੀਭ ਸ੍ਵਾਦ ਖਾਂਡੁ ਨਹੀਂ ਖਾਈਐ ।

jaise khaandd khaandd kahai mukh nahee meetthaa hoe jab lag jeebh svaad khaandd naheen khaaeeai |

சர்க்கரை, சர்க்கரை என்று சொல்வதைப் போல வாயில் சர்க்கரையின் இனிப்பான சுவையை உணர முடியாது. சர்க்கரையை நாக்கில் வைக்காத வரை அதன் சுவையை உணர முடியாது.

ਜੈਸੇ ਰਾਤ ਅੰਧੇਰੀ ਮੈ ਦੀਪਕ ਦੀਪਕ ਕਹੈ ਤਿਮਰ ਨ ਜਾਈ ਜਬ ਲਗ ਨ ਜਰਾਈਐ ।

jaise raat andheree mai deepak deepak kahai timar na jaaee jab lag na jaraaeeai |

இருள் சூழ்ந்த இரவில், விளக்கு என்று சொல்லி, விளக்கு எரியாமல் இருளைப் போக்காது.

ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਗਿਆਨ ਕਹੈ ਗਿਆਨ ਹੂੰ ਨ ਹੋਤ ਕਛੁ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਤਰਿ ਨ ਪਾਈਐ ।

jaise giaan giaan kahai giaan hoon na hot kachh jab lag gur giaan antar na paaeeai |

ஜியான் (அறிவு) என்று திரும்பத் திரும்பச் சொல்வதால், அறிவைப் பெற முடியாது. அவருடைய பெயரை இதயத்தில் பதித்தால் மட்டுமே அதை அடைய முடியும்.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਕਹੈ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਹੂ ਨ ਪਾਵਤ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਦਰਸ ਜਾਇ ਨ ਸਮਾਈਐ ।੫੪੨।

taise gur dhiaan kahai gur dhiaan hoo na paavat jab lag gur daras jaae na samaaeeai |542|

அதுபோலவே உண்மையான குருவைத் தரிசனம் செய்ய வேண்டும் என்று திரும்பத் திரும்பக் கேட்பதால், உண்மையான குருவின் தியானத்தைப் பெற முடியாது. உண்மையான குருவை தரிசிக்க வேண்டும் என்ற தீவிர ஆசையில் ஆன்மா வரை தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளும்போது மட்டுமே இது சாத்தியமாகும். (542)

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 675)

கபித் சவையெ பக்கம்: 1 - 675