கபித் சவாயி பாய் குர்தாஸ் ஜி

பக்கம் - 313


ਅੰਤਰ ਅਛਿਤ ਹੀ ਦਿਸੰਤਰਿ ਗਵਨ ਕਰੈ ਪਾਛੈ ਪਰੇ ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਾਇਕੁ ਜਉ ਧਾਵਈ ।
antar achhit hee disantar gavan karai paachhai pare pahuchai na paaeik jau dhaavee |

உடலில் நன்றாக மறைந்திருந்தாலும், மனம் இன்னும் தொலைதூர இடங்களை அடைகிறது. யாராவது அதை துரத்த முயன்றால், அவரால் அதை அடைய முடியாது.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਰਥੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਗਜਰਾਜੁ ਬਾਜੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਫਾਂਧਤ ਉਡਾਵਈ ।
pahuchai na rath pahuchai na gajaraaj baaj pahuchai na khag mrig faandhat uddaavee |

தேரோ, வேகமான குதிரையோ, ஐராவத் (ஒரு பழம்பெரும் யானை) கூட அதை அடைய முடியாது. வேகமாகப் பறக்கும் பறவையோ, வேகமாக ஓடும் மானோ அதற்கு ஈடாகாது.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਵਨ ਗਵਨ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਪ੍ਰਤਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਅੰਤਰੀਛ ਹੁਇ ਨ ਪਾਵਈ ।
pahuchai na pavan gavan tribhavan prat aradh uradh antareechh hue na paavee |

மூவுலகிலும் தன் எல்லையைக் கொண்டிருக்கும் காற்று கூட அதை அடைய முடியாது. உலகத்திற்கு அப்பாற்பட்ட நிலத்தை அடையக்கூடிய ஒருவரால், மன ஓட்டத்தை வெல்ல முடியாது.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਭੂਤ ਲਗਿ ਅਧਮੁ ਅਸਾਧੁ ਮਨੁ ਗਹੇ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਸਾਧਸੰਗਿ ਬਸਿ ਆਵਈ ।੩੧੩।
panch doot bhoot lag adham asaadh man gahe gur giaan saadhasang bas aavee |313|

அரக்கனைப் போலத் தழுவிய மாயாவின் ஐந்து தோஷங்களினால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, துறவியும் உண்மையுமான இறைவனின் பக்தர்களின் அன்பான ஆசீர்வாதங்கள் மூலம் உண்மையான குருவின் தீட்சையை ஏற்றுக்கொண்டால் மட்டுமே தாழ்ந்த மற்றும் சரிசெய்ய முடியாத மனதைக் கட்டுப்படுத்தவும் ஒழுக்கமாகவும் இருக்க முடியும்.