Tylko ten, kto go doświadczy, może docenić wielkość eliksiru miłości Pana. To tak, jak z pijakiem, którego świat uważa za szaleńca.
Tak jak wojownik ranny na polu bitwy błąka się z oczami płonącymi czerwienią, tak on ukrywa uczucie przyjaźni i wrogości,
Osoba zakochana w miłości Boga ma mowę jak nektar z powodu ciągłego powtarzania nieopisanych cech Pana. Przyjmuje ciszę i jest wolny od wszelkich innych pragnień. Z nikim nie rozmawia i nadal rozkoszuje się słodyczą naam Pana.
Trzyma wszystkie swoje pragnienia w tajemnicy. Pochwały i obelgi są dla niego jednakowe. Widzi się go, jak w odrętwieniu Naama żyje życiem pełnym cudów i cudów. (173)