W czasach Mahabharata było w przeszłości wielu wojowników, takich jak pięciu Pandawów, ale żaden nigdy nie próbował położyć kresu jego dwoistości poprzez zniszczenie pięciu rezydujących w nim wad.
Wyrzekając się domu i rodziny, wielu zostało Mistrzami, Sidhami i mędrcami, ale żaden nie pochłonął swego umysłu w wyższym stanie duchowym, utrzymując się wolnym od wpływu trzech cech maji.
Osoba uczona przekazuje światu wiedzę poprzez studiowanie Wed i innych pism świętych, ale nie jest w stanie okiełznać własnego umysłu ani położyć kresu swoim doczesnym pragnieniom.
Oddany Sikh Guru, który w towarzystwie świętych osób i służąc Prawdziwemu Guru na wzór Pana, pochłonął swój umysł boskim słowem, jest w rzeczywistości prawdziwym uczonym Pana. (457)