Najwyższy, absolutny, prawdziwy Pan, którego Sidhowie, jogini i Nathowie nie mogli wprowadzić w swoją percepcję, którego Brahma i inne bóstwa nie mogły poznać pomimo kontemplacji Wed;
Pana, którego nie mógł urzeczywistnić Śiwa i czterech synów Brahmy, ani Indra i inne podobne bóstwa, które uciekały się do niezliczonych jagów i pokut;
Którego Szesz Naag swym tysiącem języków nie mógł pojąć i wymówić wszystkich imion Pana; oszołomiony Jego wspaniałością, nawet żyjący w celibacie mędrzec Narad z frustracji zaprzestał poszukiwań,
O nieskończoności, o której Pan Wisznu, pomimo manifestowania się w tak wielu inkarnacjach, nie mógł nic wiedzieć. Satguru manifestuje Go w sercu swego posłusznego wielbiciela. (21)