Sa panahon ng Mahabharat, mayroong maraming mga mandirigma tulad ng limang Pandavas sa nakaraan ngunit walang sinuman ang nagsikap na wakasan ang kanyang duality sa pamamagitan ng pagsira sa limang bisyong naninirahan sa loob.
Sa pagtalikod sa tahanan at pamilya, marami ang naging mga Master, Sidh at pantas, ngunit wala ni isa man ang nagpagulo sa kanyang isipan sa mas mataas na espirituwal na kalagayan sa pamamagitan ng pagpapanatiling malaya sa epekto ng tatlong katangian ng maya.
Ang isang taong may pinag-aralan ay nagbibigay ng kaalaman sa mundo sa pamamagitan ng pag-aaral ng Vedas at iba pang mga banal na kasulatan, ngunit hindi niya madala sa paligid ang kanyang sariling isip o wakasan ang kanyang makamundong pagnanasa.
Ang isang tapat na Sikh ng Guru na kasama ng mga banal na tao, at naglilingkod sa tulad ng Panginoon na Tunay na Guru ay nilibang ang kanyang isipan sa banal na salita, sa katotohanan ang tunay na iskolar ng Panginoon. (457)