Sa pagsipsip ng kanyang isip sa banal na salita, nararanasan ng isang tapat na lingkod ng Guru ang ningning ng Panginoon sa loob, at sa ganoong kalagayan, nababatid niya ang mga nangyayari sa tatlong mundo at sa tatlong panahon.
Sa panunuluyan ng banal na salita sa kamalayan ng taong may kamalayan sa Guru, nararanasan niya ang ningning ng banal na karunungan sa loob. At sa ganitong kalagayan, nagtatatag siya ng isang relasyon sa Diyos at nagtatamasa ng walang hanggang kaligayahan. Naiintindihan niya tuloy ang unkn
Sa pamamagitan ng kanyang pagkahilig sa salita, nararanasan niya ang walang hanggang daloy ng elixir ng Naam mula sa Dasam Duar at patuloy niyang tinatamasa ang sarap nito.
Ang pagkahumaling na ito ng kanyang kamalayan ay nag-uugnay sa kanya sa umaaliw at nagbibigay-kapayapaan na Panginoon at nananatili siyang puspos ng pagbubulay-bulay sa Kanyang pangalan. (77)